остросло́в вастрасло́ў, -ло́ва м., дасці́пны, во́стры на язы́к; жартаўні́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

penetrating [ˈpenɪtreɪtɪŋ] adj.

1. мо́цны, во́стры;

(a) penetrating pain во́стры боль;

a pene trating smell мо́цны пах

2. прані́клівы, во́стры; прані́злівы;

a penetrating look прані́клівы по́зірк;

penetrating mind во́стры ро́зум;

a penetrating sound прані́злівы гук;

a penet rating voice прані́злівы го́лас;

a penetrating wind прані́злівы ве́цер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

witticism [ˈwɪtɪsɪzəm] n. во́стры жарт, до́сціп, дасці́пны вы́раз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

до́сціп, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Здольнасць трапна, востра і з гумарам сказаць што-н., тонка парыраваць чыю-н. думку.

Досціпу яму не пазычаць.

2. Востры жарт.

З’едлівы д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зо́ркі, -ая, -ае.

1. Які мае востры зрок, добра бачыць далёкія і дробныя прадметы.

Зоркае вока.

2. перан. Праніклівы, пільны.

Быць зоркім і пільным на варце.

|| наз. зо́ркасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ДАКРЫЯАДЭНІ́Т

(ад грэч. dakryon сляза + адэн... + ...іт),

запаленне слёзнай залозы вока. Бывае востры і хранічны. Востры Д. найчасцей інфекц. паходжання Прыкметы: ацёк, боль, пачырваненне кан’юнктывы вонкавай часткі верхняга павека, можа павышацца тэмпература цела. Лячэнне тэрапеўтычнае. Хранічны Д. узнікае на фоне некат. хвароб (туберкулёз, сіфіліс, хвароба Мікуліча і інш.).

т. 6, с. 13

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ларынгі́т, ‑у, М ‑гіце, м.

Спец. Запаленне слізістай абалонкі гартані. Востры ларынгіт.

[Ад грэч. larynx — гартань.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заву́сеніца, ‑ы, ж.

Спец. Востры выступ, шурпатасць на паверхні. Дэталь з завусеніцамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вастрасло́ў, ‑слова, м.

Чалавек, які любіць вастрасловіць, дасціпны, востры на язык; жартаўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bystry

1. хуткі, скоры; порсткі;

2. праніклівы; кемлівы, кемны;

3. востры;

bystry wzrok — востры зрок;

bystry słuch — востры (чуйны) слых

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)