ларынгі́т, ‑у, М ‑гіце, м.
Спец. Запаленне слізістай абалонкі гартані. Востры ларынгіт.
[Ад грэч. larynx — гартань.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)