ку́ртка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Кароткая верхняя вопратка, якая зашпільваецца на гузікі ці на маланку.

|| памянш. ку́ртачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ку́ртачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаке́т

(фр. jaquette)

верхняя жаночая вопратка, карацейшая за паліто.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Túnika

f -, Túniken туні́ка (вопратка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэпетыцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэпетыцыі. Рэпетыцыйны час. // Прызначаны для рэпетыцыя. Рэпетыцыйны пакой. Рэпетыцыйная вопратка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ума́зацца, умажуся, умажашся, умажацца; зак.

Запэцкацца, забрудзіцца, вымазацца ў што‑н., чым‑н. Умазалася вопратка ў дзёгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

негліжэ́ н. (вопратка) Negligé, Negligee [-´ʒe:] n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пла́цце н. разм. (вопратка) Kléidung f -; Kléidungsstücke pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

га́матны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Залішне прасторны, вялікі; грубы (часцей пра вопратку). Жанчыніна вопратка была цяжкая і гаматная. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяко́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Які належыць дзяку, уласцівы дзяку. Вопратка на .. [Гарасіме] была не то папоўская, не то дзякоўская. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dress​1 [dres] n.

1. адзе́нне, адзе́жа, во́пратка

2. суке́нка;

an evening dress вячэ́рняя суке́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)