стано́ўчы, ‑ая, ‑ае.
1. Які выражае адабрэнне.
2. Які мае дадатныя ўласцівасці, якасці; які заслугоўвае адабрэння.
3. Які характарызуецца дадатнымі якасцямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стано́ўчы, ‑ая, ‑ае.
1. Які выражае адабрэнне.
2. Які мае дадатныя ўласцівасці, якасці; які заслугоўвае адабрэння.
3. Які характарызуецца дадатнымі якасцямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́бры, -ая, -ае.
1. Чулы да людзей, спагадлівы, сардэчны.
2. Цалкам станоўчы па сваіх якасцях, з дадатнымі ўласцівасцямі, такі, як патрэбна.
3. Заснаваны на жаданні дабра.
4. Які карыстаецца славай, слаўны, чысты.
5. Умелы, старанны ў рабоце, здольны.
6. Даволі вялікі па колькасці, памеры (
7. Дабратворны, спрыяльны.
8. Удачны, паспяховы.
9. Прыдатны для ўжывання, карыстання.
10. Блізкі пасяброўску, звязаны ўзаемнай сімпатыяй.
11. Які прадказвае ўдачу, прыносіць радасць.
Добры вечар! — прывітальны зварот пры сустрэчы з кім
Добрай ночы! — пажаданне спакойна спаць.
Добры інтэрас! (
Усяго добрага — развітальнае пажаданне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэкамендава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе;
1. Станоўча характарызуючы каго‑, што‑н., прапанаваць выкарыстаць на службе, рабоце і пад.
2. Параіць (раіць), прапанаваць зрабіць што‑н., заняцца чым‑н.
3. Назваць (называць) пры знаёмстве.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
характары́стыка, ‑і,
1. Апісанне, вызначэнне істотных, адметных рыс, асаблівасцей, якасцей каго‑, чаго‑н.
2. Афіцыйны дакумент, у якім змяшчаецца
3. У матэматыцы — цэлая частка дзесятковага лагарыфма.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хвала́, ‑ы,
1. Праслаўленне, усхваленне.
2.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́бры
1. хоро́ший;
2. (чуткий, отзывчивый) до́брый;
3. (содержащий похвалу) хоро́ший, ле́стный;
4. (славный) до́брый;
5. (умелый, старательный) хоро́ший;
6. (довольно большой) изря́дный, прили́чный, поря́дочный;
7. (благоприятный) хоро́ший, благотво́рный;
8. (удачный) хоро́ший, благополу́чный;
9. съедо́бный;
10. (приносящий благо) благода́тный;
11. (близкий) хоро́ший, до́брый;
12. (о стороне материи) лицево́й;
◊ д. ве́чар! — до́брый ве́чер!;
д. дзень! — до́брый день!; здра́вствуй(те);
~рай но́чы! — до́брой (споко́йной) но́чи!; прия́тного сна!;
д. ге́ній — до́брый ге́ний;
д. інтэ́рас! — хоро́шенькое де́ло!;
~рая ца́ца! — хоро́ш гусь!;
д. дзя́дзька — благоде́тель;
~рага патро́шку — хоро́шего понемно́жку;
лю́дзі ~рыя — честно́й наро́д; лю́ди до́брые;
у д. час — в до́брый час;
па ~рай во́лі — по до́брой во́ле;
~рая гадзі́на — би́тый час;
лю́дзі ~рай во́лі — лю́ди до́брой во́ли;
(калі́) на д. лад — (е́сли) по-настоя́щему; как поло́жено;
~рага сло́ва не ва́рты — до́брого сло́ва не сто́ит;
успаміна́ць (паміна́ць) ~рым сло́вам — вспомина́ть (помина́ть) до́брым сло́вом;
~рае сэ́рца — (у каго) до́брое се́рдце (у кого);
д. га́ндаль — хоро́шенькое де́ло;
твая́ (яго́ і г.д.) ~рая во́ля — твоя́ (его́ и т.д.) до́брая во́ля;
~рая ла́ска — (чыя) до́брая во́ля (чья);
~рае во́ка — хоро́ший глаз;
лепш благі́ мір, чым ~рая сва́рка —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)