саму́м, -у, м.

Сухі, гарачы вецер пустынь, што налятае шквалам і ўтварае пясчаныя буры.

|| прым. саму́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шторм, -у, мн. -ы, -аў, м.

Моцная бура на моры.

|| прым. штармавы́, -а́я, -о́е.

Ш. вецер.

Штармавое папярэджанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

trade wind [ˈtreɪdˌwɪnd] n. паса́т (вецер)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zephir [ˈzefə] n. lit. зефі́р (вецер)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

узве́й: на ўзвей ве́цер (пусці́ць) пусти́ть на ве́тер;

на ўзвей ве́цер (гавары́ць) — говори́ть зря (напра́сно), болта́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Schirókko

m -s, -s ве́цер «шыро́ка» (цёплы міжземнаморскі вецер)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

развява́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак., што.

Калыхаць, распускаць, разносіць у розныя бакі.

Вецер развявае валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разгусці́ся, -гуду́ся, -гудзе́шся, -гудзе́цца; -гудзёмся, -гудзяце́ся, -гуду́цца; разгу́ўся, -гула́ся, -гуло́ся; -гудзі́ся; зак. (разм.).

Пачаць гусці не перастаючы.

Вецер разгуўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сухаве́й, -ю, мн. -і, -яў, м.

Сухі гарачы вецер, які нясе з сабой працяглую засуху.

|| прым. сухаве́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паса́тны геогр. пасса́тный;

п. ве́цер — пасса́тный ве́тер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)