Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
цэйхга́уз
(ням. Zeughaus, ад Zeug = зброя + Haus = дом)
уст.вайсковы склад зброі і абмундзіравання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пехаці́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пехацінца; прызначаны для пехацінца. Мне бачна ўся калона палонных. Яна страціла вайсковы выгляд: у каго цераз плячо шынельная скатка, хто нясе пад пахай ватоўку, сям-там відаць пехацінская ці кавалерыйская шапка.С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ага́
(тур. aga)
1) вайсковы тытул у Асманскай імперыі;
2) ветлівы зварот у сучаснай Турцыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ВОЕНАЧА́ЛЬНІК,
вайсковы або флоцкі начальнік, які займае высокую камандную ці штабную пасаду ва ўзбр. сілах дзяржавы. У Рэспубліцы Беларусь да военачальнікаў адносяцца камандуючыя і начальнікі штабоў родаў войск, армій і інш. аператыўных аб’яднанняў. Паняцце «военачальнік» абагульняльнае, у т. л. для палкаводцаў і флатаводцаў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
каменда́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.
1. Начальнік войск крэпасці або ўмацаванага раёна.
2.Вайсковы начальнік, які наглядае за дысцыплінай, парадкам і правільным нясеннем службы ў гарнізоне.
К. горада.
К. лагера.
3. Асоба, адказная за які-н. грамадскі будынак.
К. інтэрната.
|| прым.каменда́нцкі, -ая, -ае.
○
Каменданцкая гадзіна — забарона без спецыяльнага дазволу з’яўляцца на вуліцы населенага пункта ў пэўны час пры аб’яўленні ваеннага або асаднага становішча.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шпіта́льм.мед. Lazarétt n -(e)s, -e;
вайско́вы шпіта́ль Kríegslazarett n;
палявы́ шпіта́ль Féldlazarett n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
каменда́нтм.
1. Háusmeister m -s, - (уграмадскімбудынку);
2.вайск. Kommandánt m -en, -en (вайсковыначальнік)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кадраві́к, ‑а, м.
1. Ваеннаслужачы кадравых войск. [Ян Стафанковіч] падбадзёрыўся.. і ішоў вельмі шпарка, трымаючы твар угару і размахваючы рукамі, быццам стары вайсковы кадравік на маршыроўцы.Чорны.
2. Кадравы работнік прадпрыемства, установы, арганізацыі. — Навучаць вас і ўсяму заводу дапамогуць. Тут многа кадравікоў, старых спецыялістаў.Кулакоўскі.
3.Разм. Супрацоўнік аддзела кадраў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тарні́стар ’каністра’ (шчуч., Сл. ПЗБ). Праз польск.tornister ’ранец’ з ням.Torníster ’вайсковы ранец’; крыніца ў візант.-грэч.τάγιστρον ’торба для фуражу’ або лац.canistrum ’торба, кошык’. Шляхі запазычання і пасрэдніцтва (чэшскае, венгерскае) застаюцца няяснымі (Махэк₂, 635; Голуб-Ліер, 485; Басай-Сяткоўскі, Słownik, 388). Гл. таксама каністра, кайстра, тайстра.