лазарэ́т

(фр. lazaret, ад іт. lazzaretto)

1) невялікая бальніца пры вайсковай часці;

2) уст. бальніца для бедных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

асабо́вы, -ая, -ае.

1. гл. асоба.

2. Які мае адносіны да пэўнай асобы, пэўных асоб.

Асабовы рахунак — рахунак у банку, адкрыты на імя пэўнай асобы.

Асабовая справа — папка з дакументамі якой-н. асобы, што працуе ў пэўнай установе.

Асабовы склад (састаў) — рабочыя, служачыя якой-н. установы, вайсковай часці і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пароль ’сакрэтнае ўмоўнае слова або фраза для апазнання сваіх людзей на вайсковай службе або ў канспіратыўных арганізацыях’ (ТСБМ). З рус. пароль (Крукоўскі, Уплыў, 82), якое з франц. parole ’слова, гутарка’ < народна-лац. *parábola з грэч. παραβολή ’прытча’ (Фасмер, 3, 208).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паднасі́цца, ‑носіцца; зак.

Разм. Крыху знасіцца. Цяпер.. [Марыя] была ў вайсковай форме, у той самай, якую некалі пакінула ў лесе разам з медыкаментамі. Паднасілася ўжо гэтая форма, даўно разышліся тыя медыкаменты. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

белабіле́тнік, ‑а. м.

Разм. Той, хто мае белы білет; вызвалены ад вайсковай службы. Бацька быў белабілетнік, не прыгодны да воінскай павіннасць па стану здароўя, таму яго вызвалілі ад салдацкай службы. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wffenfähig

a здо́льны насі́ць збро́ю; го́дны да вайско́вай слу́жбы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

denstfähig

a здо́льны да слу́жбы; прыда́тны да вайско́вай слу́жбы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

elew

м.

1. вучань вайсковай навучальнай установы; кадэт;

2. уст.вучань, выхаванец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паро́ль

(фр. parole = слова)

сакрэтнае ўмоўнае слова або фраза для апазнавання сваіх у канспіратыўных арганізацыях і на вайсковай службе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бронь ж., бро́ня ж.

1. (замацаванне) Reserverung [-vi:-] f -, -en;

2. (вызваленне ад вайсковай службы) Fristellung [Befriung] vom Militärdienst

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)