Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ГРЫЦА́Й Аляксей Міхайлавіч
(н. 7.3.1914, С.-Пецярбург),
рускі жывапісец. Нар. мастак Расіі (1963), чл.АМСССР (1964). Вучыўся ў Ленінградскай АМ (1932—39). Выкладаў у Маскоўскім маст. ін-це імя Сурыкава (1948—52 і з 1964; праф. з 1966). У творах развівае традыцыі рус. пейзажнага жывапісу: «У Жыгулях. Бурны дзень» (1948—50), «Летні сад» (1956), «Чорная вада» (1967). Аўтар твораў на індустр. тэму («Электрапечы», 1947), партрэтаў (групавы партрэт «Пасяджэнне Прэзідыума АНСССР», 1951). Дзярж. прэмія СССР 1951, 1952.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
tumultuous
[tuˈmʌltʃʊəs]
adj.
1) гаманкі́, галасьлі́вы, мітусьлі́вы
2) устурбава́ны
3) бурлі́вы, бу́рны
Tumultuous waves beat upon the rocks — Бурлі́выя хва́лі бі́ліся аб ска́лы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
расхвалява́ны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад расхваляваць.
2.узнач.прым. Які моцна хвалюецца, бурны (пра мора, возера, раку і пад.). Краіна падобная была да расхваляванага мора, над якім .. грукочуць грымоты.Самуйлёнак.
3.узнач.прым. Які моцна хвалюецца, непакоіцца; расстроены. Апусцілі заслону, выйшаў ніўскі настаўнік, падняў руку, каб суцішыць расхваляваных дзяцей.Пальчэўскі.Расхваляваны ішоў я на ўрок, і на ўроку ў тлумачэннях маіх не было ранейшага складу і ладу.Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Нага́льны ’напорысты’, ’тэрміновы’, ’праліўны (пра дождж)’ (Сл. ПЗБ), укр.нагальний ’спешны’, ’раптоўны’, ’бурны, парывісты’. Відаць, можа быць звязана з *naglъ (гл. наглы), якое мае ўсе пералічаныя значэнні. Магчыма, сюды ж і рус.нагал ’заклік, вокліч ці песня ў такт працы’, якое Фасмер (3, 35) выводзіць з гилить ’смяяцца, насміхацца’ і якому ў сваю чаргу адпавядае укр.голити ’прыспешваць, паганяць’ (Брукнер, 133), серб.-харв.галити ’жадаць, прагнуць’ і інш., гл. галіцца (дзе дапускаецца супадзенне ў корані *gal‑ розных па паходжанню лексем).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
headlong
[ˈhedlɔŋ]1.
adv.
1) кулём, напрало́м, на скрут галавы́
2) насьпе́х, не паду́маўшы; неабду́мана
2.
adj.
1) нястры́мны, бу́рны
2) стро́мкі (спад вады́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бурлі́вы, ‑ая, ‑ае.
1.Бурны, шумлівы. Васіль бачыў рэкі там, каля свайго дому, але ж такой шырокай не наглядаў нават у самае бурлівае разводдзе.Кулакоўскі.Дэльфіны дагналі яхту і пачалі забаўляцца ў бурлівых хвалях за кармой, перакочваючыся са спіны на жывот.Дуброўскі.
2.перан.Разм. Поўны энергіі, шумны, неспакойны. [Лена] ўспамінала бурлівае камсамольскае жыццё ў школе.Лынькоў.Паходня сышоў на перон і адразу ж трапіў у бурлівы паток, які імкнуў паўз нейкія абломкі сцен і часовыя збудаванні.Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gwałtowny
gwałtown|y
1. імклівы, бурны; парывісты;
2. запальчывы, імпульсіўны;
3. гвалтоўны, нечаканы; рэзкі;
~a śmierć — гвалтоўная смерць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
boisterous
[ˈbɔɪstərəs]
adj.
1) шу́мна вясёлы
boisterous laughter — гу́чны вясёлы сьмех
2) гвалто́ўны, бу́рны; неспако́йны
a boisterous wind — гвалто́ўны ве́цер
a boisterous child — неспако́йнае дзіця́, распу́сьнік
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)