Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Бы́стры (БРС, Бяльк., Сцяшк. МГ). Рус.бы́стрый, укр.би́стрий, польск.bystry, чэш.bystrý, ст.-слав.быстръ і г. д. Прасл.*bystrъ ’хуткі, быстры, ясны, бадзёры і да т. п.’ Этымалогія слова няясная, ёсць шмат версій. Хутчэй за ўсё слав.*bystrъ звязана з герм. словамі: ст.-ісл.bysia ’імкліва выцякаць’, швед.busa ’кідацца ўперад’, фрыз.bûsen ’бушаваць, шумець’, būsterig ’бурны і г. д.’ Агляд гл. у Фасмера, 1, 259–260.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
disorderly
[dɪˈsɔrdərli]1.
adj.
1) неаха́йны, бязла́дны
2) які́ ро́біць непара́дак
3) недысцыплінава́ны; бу́рны, непаслухмя́ны
2.
adv.
бязла́дна, бурлі́ва
•
- disorderly conduct
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
tumultuous
[tuˈmʌltʃʊəs]
adj.
1) гаманкі́, галасьлі́вы, мітусьлі́вы
2) устурбава́ны
3) бурлі́вы, бу́рны
Tumultuous waves beat upon the rocks — Бурлі́выя хва́лі бі́ліся аб ска́лы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
расхвалява́ны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад расхваляваць.
2.узнач.прым. Які моцна хвалюецца, бурны (пра мора, возера, раку і пад.). Краіна падобная была да расхваляванага мора, над якім .. грукочуць грымоты.Самуйлёнак.
3.узнач.прым. Які моцна хвалюецца, непакоіцца; расстроены. Апусцілі заслону, выйшаў ніўскі настаўнік, падняў руку, каб суцішыць расхваляваных дзяцей.Пальчэўскі.Расхваляваны ішоў я на ўрок, і на ўроку ў тлумачэннях маіх не было ранейшага складу і ладу.Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Нага́льны ’напорысты’, ’тэрміновы’, ’праліўны (пра дождж)’ (Сл. ПЗБ), укр.нагальний ’спешны’, ’раптоўны’, ’бурны, парывісты’. Відаць, можа быць звязана з *naglъ (гл. наглы), якое мае ўсе пералічаныя значэнні. Магчыма, сюды ж і рус.нагал ’заклік, вокліч ці песня ў такт працы’, якое Фасмер (3, 35) выводзіць з гилить ’смяяцца, насміхацца’ і якому ў сваю чаргу адпавядае укр.голити ’прыспешваць, паганяць’ (Брукнер, 133), серб.-харв.галити ’жадаць, прагнуць’ і інш., гл. галіцца (дзе дапускаецца супадзенне ў корані *gal‑ розных па паходжанню лексем).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
headlong
[ˈhedlɔŋ]1.
adv.
1) кулём, напрало́м, на скрут галавы́
2) насьпе́х, не паду́маўшы; неабду́мана
2.
adj.
1) нястры́мны, бу́рны
2) стро́мкі (спад вады́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бурлі́вы, ‑ая, ‑ае.
1.Бурны, шумлівы. Васіль бачыў рэкі там, каля свайго дому, але ж такой шырокай не наглядаў нават у самае бурлівае разводдзе.Кулакоўскі.Дэльфіны дагналі яхту і пачалі забаўляцца ў бурлівых хвалях за кармой, перакочваючыся са спіны на жывот.Дуброўскі.
2.перан.Разм. Поўны энергіі, шумны, неспакойны. [Лена] ўспамінала бурлівае камсамольскае жыццё ў школе.Лынькоў.Паходня сышоў на перон і адразу ж трапіў у бурлівы паток, які імкнуў паўз нейкія абломкі сцен і часовыя збудаванні.Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gwałtowny
gwałtown|y
1. імклівы, бурны; парывісты;
2. запальчывы, імпульсіўны;
3. гвалтоўны, нечаканы; рэзкі;
~a śmierć — гвалтоўная смерць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
boisterous
[ˈbɔɪstərəs]
adj.
1) шу́мна вясёлы
boisterous laughter — гу́чны вясёлы сьмех
2) гвалто́ўны, бу́рны; неспако́йны
a boisterous wind — гвалто́ўны ве́цер
a boisterous child — неспако́йнае дзіця́, распу́сьнік
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)