лама́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Паляўнічая стрэльба, якая зараджаецца гатовымі набоямі ў гільзах; пераломнае ружжо. Няхай стрэльба — не ламанка, Але стрэліць — зробіць знак... То не стрэльба, а каханка, Нават старасць ёй не брак. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скасава́ць сов.

1. (закон, распоряжение) упраздни́ть; отмени́ть;

2. (договор, брак) расто́ргнуть;

3. юр. касси́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ramsch

m -es, -e

1) старызна́, хло́мазы́, брак

2) карт. рамс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ге́лда Неўрадлівая шаравата-белая глеба; зямля, якую цяжка апрацоўваць (Пол.). Тое ж брак, нішчы́мніца, посніца, пустальга́ (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

зако́нны в разн. знач. зако́нный;

з. дакуме́нт — зако́нный докуме́нт;

~ннае абурэ́нне — зако́нное негодова́ние;

○ з. шлюб — зако́нный брак

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хі́бны, ‑ая, ‑ае.

1. Адмоўны, нядобры. Саўка акінуў поглядам сваіх мыслей увесь складаны комплекс той ролі, на якую падбіваў яго Бруй, з усімі яе выгодамі і хібнымі бакамі. Колас.

2. Памылковы, няправільны. Хібны крок, брак, недасеў, зрыў, безгаспадарчасць і абязлічка — гэта ўсё роўна, што без барацьбы ворагу здаць пазіцыі... Дудар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Áusschuss

m -es, -schüsse

1) камітэ́т, камі́сія

2) брак, адкі́ды

3) адбо́р, сарціро́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

niedostatek, ~ku

niedostat|ek

м.

1. нястача, нэндза;

2. недахоп; брак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разве́сціся сов.

1. (размножиться — о растениях, животных и т.п.) развести́сь; расплоди́ться;

2. (расторгнуть брак) развести́сь;

3. (раствориться) разба́виться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скасо́ўваць несов.

1. (закон, распоряжение) упраздня́ть; отменя́ть;

2. (договор, брак) расторга́ть;

3. юр. касси́ровать;

1-3 см. скасава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)