падме́рзнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -мёрз, -ме́рзла; зак.

1. Крыху замерзнуць, пакрыцца тонкім слоем лёду.

Балота падмерзла.

На дварэ падмерзла (безас.).

2. Крыху сапсавацца ад марозу.

Яблыкі падмерзлі.

|| незак. падмярза́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прахо́днасць, -і, ж.

1. Даступнасць чаго-н. для праходу.

П. балота.

2. Пра органы цела: здольнасць прапускаць што-н. праз сябе.

П. кішак.

3. Пра транспартныя сродкі: здольнасць пераадольваць дарожныя перашкоды.

Аўтамабіль павышанай праходнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бало́тца, ‑а, н.

Невялічкае балота. Балотца наша — нешта сярэдняе паміж балотам і сажалкай: вясною яно ператвараецца ў сапраўдную сажалку, а ў летнюю спёку — у сапраўднае камарынае балота. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загаці́ць сов.

1. загати́ть;

з. бало́та — загати́ть боло́то;

2. (перегородить поперёк) запруди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

амша́рысты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і імглысты. Амшарыстае балота.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкапрахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Праз які лёгка прайсці. Лёгкапраходнае балота.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ране́й, прысл.

1. гл. рана².

2. Да пэўнага, указанага моманту.

Прыйсці на дзве гадзіны р.

3. У мінулым, да гэтага, да нядаўняга часу.

Р. тут было балота.

4. Спачатку, найперш.

Р. выслухай, а потым гавары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Tórfland

n -(e)s, -ländereien тарфяно́е бало́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

backwater [ˈbækˌwɔ:tə] n.

1. зато́ка, запру́да

2. бало́та (перан.), засто́й;

a sleepy/quiet/rural backwater derog. со́ннае ца́рства, глухі́ заку́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

забало́ціць, ‑лочу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., што.

Ператварыць у балота. Забалоціць масіў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)