атава́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што (спец.).

Выдаць ці атрымаць тавар (як выкананне якога-н. абавязацельства).

|| незак. атава́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ава́нс, -у, м.

Грошы або іншыя маёмасныя каштоўнасці, што выдаюцца ў лік будучых плацяжоў.

Атрымаць а.

Грашовы а.

|| прым. ава́нсавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

beg off

адпрасі́цца, атрыма́ць дарава́ньне ка́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

fall heir to

атрыма́ць у спа́дчыне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

otrzymać

зак. атрымаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прадвы́значыцца, ‑чыцца; зак.

Вызначыцца наперад, устанавіцца, атрымаць адпаведны напрамак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак., што.

1. Набыць работай, атрымаць за работу.

З. семсот рублёў.

З. права на адпачынак.

2. Атрымаць у выніку чаго-н. (разм., іран.).

З. па карку.

З. вымову.

3. Закласці, замураваць.

З. адтуліну.

Зарабіць як Заблоцкі на мыле (разм., жарт.) — пагарэць на якой-н. справе.

|| незак. зарабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

звышуро́чны, -ая, -ае.

1. Які праводзіцца звыш устаноўленага рабочага часу.

Звышурочная работа.

2. у знач. наз. звышуро́чныя, -ых. Плата за звышурочную работу.

Атрымаць звышурочныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заслу́га, -і, ДМу́зе, мн. -і, -лу́г, ж.

Грамадска карысны ўчынак, дзейнасць, вартыя павагі і агульнага прызнання.

Атрымаць па заслугах.

З. перад навукай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прапа́шчы, -ая, -ае (разм.).

1. Такі, які нельга вярнуць, атрымаць назад.

Прапашчыя грошы.

2. Безнадзейны, ні да чаго не прыгодны.

Прапашчая справа. П. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)