nalot, ~u

м.

1. налёт; асадак;

2. налёт; напад; атака

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ны́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад ныць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Цягучы, тупы (пра боль). Нейкі непрыемны асадак гарэў на сэрцы, аддаваўся ў ім тупым ныючым болем. Лынькоў.

3. Дзеепрысл. незак. ад ныць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sediment

[ˈsedɪmənt]

n.

1) аса́дак -ку m.

2) Geol. нано́с -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tartar

[ˈtɑ:rtər]

n.

1) зубны́ ка́мень

2) аса́дак -ку m. (у віне́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

са́дкі ​1, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які дае хуткі асадак. Садкі памол папяровай масы.

са́дкі ​2, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які глыбока асядае ў вадзе (аб параходах, караблях). Вялікія караблі вельмі садкія.

са́дкі ​3, ‑ая, ‑ае.

Рэзкі на смак, даўкі. Садкае віно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Му́са́ка ’сукравіца’, ’гной раны’, ’юшка (з носа)’ (Нас., Касп.). Відаць, балтызм. Параўн. літ. mū̃šis ’рана’, mūsaĩ ’цвіль’. З апошняга польск. беласт. musy ’асадак, адстой’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 81).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

foots

аса́дак -ку m., адпа́ды, адкі́ды -аў pl. only (пры ачышча́ньні на́фты)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адсто́й м

1. (асадак) Satz m -es, Bódensatz m;

2. (дзеянне) Klärung f -, Klären n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Inkrustatión

f -, -en

1) інкруста́цыя

2) тэх. на́кіп, налёт, аса́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sludge

[slʌdʒ]

n.

1) бало́та n., дрыгва́ f.

2) мул -у, аса́дак -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)