уса́джваць​II, усадзі́ць

1. (з сілай уваткнуць) éinstechen* vt, hinéinstoßen* vt;

2. (акунаць, апускаць у вадкасць) éintauchen vt;

3. (прымусіць сесці, пасадзіць) zum Sítzen áuffordern; hínsetzen vt, éinen Platz ánweisen* (D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

plummet

[ˈplʌmɪt]

1.

n.

1)

а) гі́рка грунтва́гі

б) грузі́ла (вуды́)

2) грунтва́га f.

2.

v.

1) кі́даць, апуска́ць (у ва́дкасьць)

2) ху́тка па́даць (пра прэсты́ж)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

марга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Міжвольна падымаць і апускаць павекі. Мікіта Уласавіч стаяў збоку і толькі часта-часта маргаў.., нібы ў вочы яму трапіла нейкая парушына. Шуцько. Юрка маўчаў, толькі неяк жаласліва маргаў вачыма. Кулакоўскі.

2. Падаваць знак каму‑н. рухам павек, падморгваць. Пан Забжэцкі маргаў [дзецям] з-за стала, ківаў, пагражаў, маўляў: «Я вам пакажу!» Сабаленка.

3. перан. Тое, што і міргаць (у 2 знач.). Лямпачка маргае. Газоўка маргае.

4. перан. Разм. Упускаць зручны момант; зяваць. Лета год корміць: нельга марнавацца, маргаць. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spuszczać

незак.

1. апускаць, спускаць; збаўляць; паніжаць;

spuszczać cenę — збаўляць (паніжаць) цану (кошт);

spuszczać psa ze smyczy — спускаць (адвязваць) сабаку;

spuszczać głowę — апускаць галаву;

2. збываць; прадаваць;

nie spuszczać kogo z oczu — а) сачыць за кім; не спускаць з каго вачэй;

любавацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fällen

vt

1) сячы́ (лес)

2)

ein Úrteil ~ — выно́сіць прысу́д

das Bajonétt ~ — браць вінто́ўку напераве́с

3) матэм. апуска́ць (перпендыкуляр)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

opuszczać

opuszcza|ć

незак.

1. апускаць;

~ć z ceny разм. зніжаць цэны;

2. прапускаць;

3. пакідаць;

siły mnie ~ją — сілы пакідаюць мяне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lower​2 [ˈləʊə] v.

1. памянша́ць, змянша́ць, зніжа́ць, паніжа́ць (цэны, тэмпературу, ціск)

2. спуска́ць (флаг); апуска́ць (галаву, вочы); сціша́ць (голас);

They lowered their voices as I approached. Яны загаварылі цішэй, калі я наблізіўся.

3. прыніжа́ць, зневажа́ць;

His behaviour lowered him in my eyes. Яго паводзіны прынізілі яго ў маіх вачах.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. што ў што. Апускаць, акунаць у што‑н. вадкае або сыпкае. Марта напякла скавародку сала, і ўсе мачалі ў яго бульбу і елі ўрачыста, па-святочнаму. Брыль. Гадзінай пазней, седзячы на беразе, браты, усё яшчэ моўчкі, мачалі рукі ў ваду і прыкладалі да сінякоў і гузоў. Караткевіч. Ладымер .. мачаў цыбулю ў соль і запіваў квасам. Чорны. // што. Расходаваць што‑н. мачаннем. А раз нядзеля, дык і бліны. А раз бліны, дык і мачанка. А раз яна, мачанка, дык і мачаць яе павінны. Крапіва.

2. што. Спец. Вырабляць што‑н. апусканнем у які‑н. раствор. Мачаць запалкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

níederschlagen

*

1.

vt

1) біць (чым-н.)

2) збіва́ць (з ног)

3) забіва́ць, падаўля́ць (паўстанне)

4) апуска́ць (вочы)

2.

(sich) аса́джвацца, асяда́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

versénken

1.

vt

1) апуска́ць (напр., у ваду)

2) затапля́ць (судна)

2.

(sich) паглыбля́цца

(тс.перан.)

sich in ein Buch ~ — пагэ́дбіцца ў кні́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)