siesta [siˈestə] n. сіе́ста, паўдзённы адпачы́нак;

have/take a siesta прыле́гчы, задрама́ць днём

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сіе́ста, ‑ы, ДМ ‑сце, ж.

У Іспаніі, Італіі, Лацінскай Амерыцы і некаторых іншых краінах — паўдзённы (пасляабедзенны) адпачынак; самы гарачы час дня.

[Ісп. siesta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каштава́ць¹, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

1. Мець тую ці іншую цану, грашовую вартасць.

Кніга каштуе дзесяць рублёў.

2. Абыходзіцца ў якую-н. суму, затрачвацца на што-н.

Адпачынак каштуе мне дорага.

3. перан. Патрабаваць якіх-н. намаганняў.

Даследаванне каштавала мне шмат здароўя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прадо́ўжыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

1. Працягнуць якое-н. дзеянне; вярнуцца (пасля перапынку) да пачатага.

П. следства.

П. сход.

2. Зрабіць больш працяглым у часе; павялічыць.

П. адпачынак.

П. свой род.

|| незак. прадаўжа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прадаўжэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

sjesta

ж. сіеста; паабедзенны адпачынак; дрымота

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wypoczynek, ~ku

wypoczyn|ek

м. адпачынак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Адду́ла ’адпачынак’ (Нас.), аддуха ’тс’ (КЭС. лаг.) да дуць. Параўн. ад‑дыхнуць ’адпачыць’ (КЭС, лаг.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адпачы́н, ‑у, м.

Тое, што і адпачынак (у 1 знач.).

•••

Адпачын металу — аднаўленне ўласцівасцей металу пры нагрэве да тэмпературы, меншай за тэмпературу рэкрышталізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохтыднёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца чатыры тыдні. Чатырохтыднёвы адпачынак. // Прызначаны, разлічаны на чатыры тыдні. Чатырохтыднёвы запас паліва.

2. Узростам у чатыры тыдні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́тдых адпачы́нак, -нку м.; спачы́н, -ну м., спачы́нак, -нку м.;

дом о́тдыха до́м адпачы́нку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)