szkaradny

брыдкі, агідны, паскудны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bezecny

ганебны, подлы, агідны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

агі́днасць ж.

1. отврати́тельность, омерзи́тельность; безобра́зность; см. агі́дны;

2. ме́рзость, безобра́зие ср.;

яка́я — а.! кака́я ме́рзость!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

execrable

[ˈeksɪkrəbəl]

adj.

агі́дны; бры́дкі; паску́дны

an execrable villain — агі́дны няго́днік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

odious [ˈəʊdiəs] adj. fml адыёзны; агі́дны, бры́дкі, кра́йне непрые́мны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спапяле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які ператварыўся ў попел. Ляжалі спапялелыя руіны, і цяжкі, прыгорклы, агідны пах ішоў ад іх. Самуйлёнак. // перан. Які набыў колер попелу; шэры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фи межд. фэ, фу;

фи, како́й проти́вный фэ (фу), які́ агі́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

verbscheuungswert

a гню́сны, агі́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

bstoßend

a агі́дны, га́дкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прыго́рклы, ‑ая, ‑ае.

Які набыў гаркавы смак; гаркаваты. Прыгорклае масла. □ Пад лагодным ясным сонцам.. ляжалі спапялелыя руіны, і цяжкі прыгорклы агідны пах ішоў ад іх. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)