◎ Лацна́ць ’лаўчыцца’ (Юрч.), ’дагаджаць, наравіць’ (Бяльк.), смал. лацнять ’абмяркоўваць, выбіраць, шукаць самы лепшы спосаб (у якой-небудзь справе)’, лацнацца ’вадзіць дружбу, сябраваць’ (Нас.). Запазычана са ст.-польск. łacnić ’аблягчаць’, lacnić się ’рыхтавацца’, ’прыстасоўвацца^ Сłacny. Да лацно (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Саймава́ць, саймавацца ’удзельнічаць у саймаванні, раіцца, дамаўляцца’ (ТСБМ, Касп.), саймікава́ць(ца) ’тс’ (ТСБМ), саймікава́цца ’раіцца, дамаўляцца’ (Нар. сл.). Паланізмы. Параўн. польск. sejmować (się), sejmikować się ’засядаць на сеймы, абмяркоўваць’, якія ад sejm ’сейм’ (Брукнер, 484). Параўн. сейм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ventilíeren

[vεn-]

vt

1) праве́трываць, вентылі́раваць

2) абмярко́ўваць, высвятля́ць, разбіра́ць (пытанне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

diskutíeren

vt, vi (über A) абмярко́ўваць, дыскутава́ць (пра што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

thrash [θræʃ] v. біць, збіва́ць; паганя́ць пу́гай; сцяба́ць бізуно́м

thrash out [ˌθræʃˈaʊt] phr. v. грунто́ўна абмярко́ўваць;

They thrashed out a solution. Яны грунтоўна выпрацавалі рашэнне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

konsultować

незак. кансультаваць;

konsultować co zkim — абмяркоўваць што з кім

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

deliberate

1.

adj.

1) сумы́сны, наўмы́сны; сьве́дамы, абду́маны

a deliberate lie — наўмы́сная хлусьня́

2) асьцяро́жны, аба́члівы

2. [dɪˈlɪbəreɪt]

v.i.

меркава́ць, ду́маць; разважа́ць, разду́мваць

3.

v.t.

абмярко́ўваць, разгляда́ць

to deliberate over the question — абмярко́ўваць пыта́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Суда́чыць ’гаварыць, гаманіць’ (Сл. ПЗБ), ’абгаворваць’ (Сержп. Прымхі). Па лінгвагеаграфічных прычынах малаверагодна запазычанне з рус. суда́чить ’гаманіць, абмяркоўваць’; хутчэй ад *судакаць, суадносным з судзіць, гл.; параўн. рус. суда́каць ’тс’ (выводзіцца з суда́к ’дрэнны суддзя’, гл. Праабражэнскі, 2, 413; Фасмер, 3, 795).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разважа́ць

1. überlégen vt, erwägen vt; úrteilen vi (пра што-н. über A);

2. (абмяркоўваць) spréchen* vt, réden vi (über A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аддыхну́ць, ‑ну́, ‑не́ш, ‑не́; ‑нём, ‑няце́; зак.

Аднавіць сілы, перамяніўшы або зусім спыніўшы дзейнасць, работу, занятак і пад.; адпачыць. [Мікалай Патапавіч:] — А потым, калі ўжо аддыхнула галава, прасвятлелі думкі, стаў я патрошкі абмяркоўваць сваё становішча. Кулакоўскі. Людзі сена сушаць, косяць Ды пагоды ў неба просяць; Аддыхнуць пара б, дык дзе там! Хто з сялян гультуе летам? Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)