revolution

[,revəlˈu:ʃən]

n.

1) рэвалю́цыя f.

2) пераваро́т -у m., карэ́нная зьме́на

3) абаро́т, кругаваро́т -у m.

One revolution of the earth around the sun takes a year — Адзі́н абаро́т зямлі́ вако́л со́нца займа́е год

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Umdréhung

f -, -en паваро́т, вярчэ́нне; тэх. абаро́т, абарачэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

revolution [ˌrevəˈlu:ʃn] n.

1. рэвалю́цыя (таксама перан.)

2. рэвалю́цыя;

a cultural/social/scientific revolution культу́рная/сацыя́льная/навуко́вая рэвалю́цыя;

Computer technology has caused a revolution in business practices. Камп’ютарныя тэхналогіі зрабілі рэвалюцыю ў сферы бізнесу.

3. (around/on) абаро́т;

The earth makes one revolution around the sun each year. Зямля робіць за год адзін абарот вакол Сонца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rotacja

ж.

1. кручэнне; варочанне; вярчэнне;

2. ратацыя;

3. абарот

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

upłynniać

незак.

1. рэалізаваць; пускаць y абарот;

2. распускаць, плавіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Перыяд ’адрэзак часу’ (ТСБМ), ст.-бел. периодъ (з 1598 г.), якое са ст.-польск. peryjod, period (XVI ст.) < лац. periodus < ст.-грэч. περίοδος ’абарачэнне, абарот’ (Булыка, Лекс. запазыч., 165); магчыма, паўторнае запазычанне праз рус. мову (Крукоўскі, Уплыў, 78), у якой слова было запазычана з франц. у эпоху Пятра I.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абарача́льнасць ​1, ‑і, ж.

1. Спец. Перамяшчэнне транспартных сродкаў туды і назад, рух са зваротам да зыходнага месца за пэўны прамежак часу. Абарачальнасць вагонаў.

2. Праходжанне тавараў, грошай і пад. праз абарот (у 3 знач.). Абарачальнасць абаротных сродкаў.

абарача́льнасць ​2, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць абарачальнага. Абарачальнасць хімічных рэакцый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазамаро́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Замарозіць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазамарожваў мароз лужыны.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакрыць шэранню, слоем лёду ўсё, многае. Пазамарожвала ўсе вокны.

3. перан. Не пусціць у абарот, карыстанне ўсё, многае. Пазамарожваць крэдыты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сідэры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. У выразах: сідэрычны год — тое, што і зорны год (гл. год); сідэрычны месяц — прамежак часу, за які Месяц робіць свой бачны шлях па нябеснай сферы адносна зорак; зорны месяц; сідэрычны перыяд — прамежак часу, за які цела сонечнай сістэмы робіць поўны абарот вакол Сонца; зорны перыяд.

[Лац. sidus, sideris — зорка, нябеснае свяціла.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Úmsatz

m -es, -sätze

1) абаро́т (гандлёвы)

2) хім. абме́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)