херуві́мскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да херувіма.
2. перан. Разм. Які адрозніваецца знешняй прыгажосцю; падобны да херувіма. Херувімскі выгляд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хрэстаматы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хрэстаматыі, які з’яўляецца хрэстаматыяй. Хрэстаматыйны матэрыял. // Такі, як у хрэстаматыі; вельмі просты. Хрэстаматыйная дакладнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хуліга́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хулігана, уласцівы яму. Хто-хто. □ Янук добра разумее сапраўдны сэнс хуліганскага ўчынку Гарыдаўца. Бярозкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цыгарэ́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да цыгарэты. Цыгарэтны дым. // Прызначаны для вырабу цыгарэт і іх захавання. Цыгарэтны тытунь. Цыгарэтная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэ́нзавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да цэнзу, адпавядае патрабаванням цэнзу (у 2, 4 знач.). Цэнзавая сістэма. Цэнзавыя выбары. Цэнзавая прамысловасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ця́гавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да цягі (у 2 знач.); прызначаны для цягі, перамяшчэння чаго‑н. Цягавая сіла. Цягавы электрарухавік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чамада́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да чамадана. Чамаданны замок. Чамаданная скура.
•••
Чамаданны настрой (жарт.) — паходны настрой перад ад’ездам куды‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпага́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да шпагату (у 1 знач.), служыць для вырабу шпагату. Шпагатная фабрыка. Шпагатнае валакно. Шпагатная шпуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпо́начны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да шпонкі; прызначаны для шпонкі. Шпоначная канаўка. // Звязаны з прымяненнем, выкарыстаннем шпонкі. Шпоначнае злучэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штэ́мпельны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да штэмпеля; зроблены штэмпелем. Штэмпельны адбітак. // Які прызначаны, служыць для штэмпелявання. Штэмпельная падушка. Штэмпельны прэс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)