Verbum

паразво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-што.

Развезці ўсіх, многіх або ўсё, многае. Паразвозіць гасцей.

паразвя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Развязаць усё, многае або ўсіх, многіх. Паразвязваць вузлы.

параспрадава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце; зак., каго-што.

Распрадаць усіх, многіх або ўсё, многае.

паскліка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Склікаць усіх, многіх. Дзетак узгадаваць — не курак пасклікаць. Прыказка.

по́чут, ‑у, м.

У выразе: і почуту няма — нічога не чуваць (пра каго‑, што‑н.).

праклеймава́ць, ‑кляймую, ‑кляймуеш, ‑кляймуе; зак., каго-што.

Паставіць клеймы на кім‑, чым‑н. Праклеймаваць тавары.

пралюля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Разм. Люляць некаторы час. Пралюляць дзіця ўвесь вечар.

прамардава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго.

Мардаваць некаторы час. Прамардаваць работнікаў на полі цэлы дзень.

праму́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Разм.

1. Памучыць, прымусіць мучыцца.

2. Мучыць некаторы час.

алілу́йшчык, ‑а, м.

Іран. Чалавек, які празмерна ўсхваляе каго‑, што‑н., наносячы гэтым шкоду справе.