засму́чанасць і засмучо́насць, ‑і, ж.

Стан засмучанага, засмучонага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збядне́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. збяднець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звяда́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. звядаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вар’яце́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. вар’яцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэвалі́раванне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. прэваліраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

састарэ́ласць, ‑і, ж.

Стан састарэлага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінкрэты́чнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць і стан сінкрэтычнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скры́ўленасць, ‑і, ж.

Стан скрыўленага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старэ́часць, ‑і, ж.

Стан старэчага (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сту́занасць, ‑і, ж.

Стан стузанага; павышаная нервознасць, змучанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)