культурна-асветны часопіс. Засн. на сродкі настаўніцкага гуртка Віцебскай губ. Выйшаў адзін выпуск у лютым 1909 у Пецярбургу на рус. мове. Змяшчаў артыкулы на пед. тэмы, інфармаваў пра дзейнасць бел.выд-ва «Загляне сонца і ў наша аконца» ў Пецярбургу, бел.культ.-асв. арг-цый і інш., выступаў за ўвядзенне бел. мовы ў школах Беларусі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГО́РАЧЫ,
лекавыя сродкі, якія маюць горкія рэчывы. Яны стымулююць апетыт і паляпшаюць страваванне. Дзеянне горачаў заключаецца ў рэфлектарным узмацненні выдзялення страўнікавага соку ў выніку раздражнення канцоў смакавых нерваў поласці рота. Да горачаў адносяцца прэпараты, прыгатаваныя з адной (палын горкі, гарычка, дзьмухавец, цвінтарэй, трыліснік) ці некалькіх лек. раслін (настойка горкая, чай апетытны). Горач бывае ў выглядзе адвараў, настояў, экстрактаў, настоек.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
забяспе́чваць, забяспе́чыць
1. (даць сродкі) versórgen vt, verséhen*vt (чым-н. mit D);
2. (гарантаваць) sícherstellen аддз.vt; síchern vt (ад чаго-н. vor D); gewährleisten неаддз.vt, garantíeren vt;
3. (матэрыяльна) versórgen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
środek
środ|ek
м.
1. сярэдзіна; цэнтр;
złoty ~ek — залатая сярэдзіна;
~ek ciężkości — цэнтр цяжару;
~ek ataku спарт. цэнтр нападзення;
2. сродак;
~ek zapobiegawczy — засцерагальны сродак;
~ki płatności эк.сродкі плацяжу;
~ki produkcji — сродкі вытворчасці;
3. сродак, мера, захад, спосаб;
~ki ostrożności — меры засцярогі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
resource
[ˈri:sɔrs]
n.
1) (звыч pl.) рэсу́рсы, запа́сы, крыні́цы; магчы́масьці pl.
resources of money — грашо́выя сро́дкі
to be at the end of one’s resources — вы́чарпаць усе́ магчы́масьці
natural resources — прыро́дныя бага́цьці
2) спо́саб -у m.; вы́йсьце m. (зь бяды́)
3) знахо́длівасьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sustenance
[ˈsʌstənəns]
n.
1) сро́дкі на пражы́так
He gave money for the sustenance of a poor family — Ён дава́ў гро́шы бе́днай сям’і́ на пражы́так
2) е́жа f., харчы́pl
He has gone for a week without sustenance — Ён пражы́ў ты́дзень бязь е́жы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ін’е́кцыя
(лац. iniectio = укідванне)
1) увядзенне лякарства ў тканкі і поласці арганізма шляхам упырсквання;
2) дадатковыя сродкі, якія ўліваюцца ў якую-н. сферу эканамічнага жыцця (інвестыцыі, урадавыя закупкі тавараў і паслуг, экспарт).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сале́тра
(польск. saletra < лац. sal nitrum, ад sal = соль + nitrum = сода)
агульная назва солей амонію, калію, кальцыю, натрыю і інш., якія выкарыстоўваюцца ў вытворчасці выбуховых рэчываў, для ўгнаенняў, як кансервуючыя кансервавальныя сродкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
асво́іць, асвою, асвоіш, асвоіць; зак., што.
1. Навучыцца карыстацца чым‑н., авалодаць чым‑н. Асвоіць новую тэхніку. Асвоіць замежную мову.// Навучыцца вырабляць што‑н. Асвоіць вытворчасць новых станкоў.// Засвоіць, зразумець што‑н. Іван памагаў па матэматыцы — прагрэсіі, лагарыфмы, сінусы і косінусы Міця асвоіў як мае быць.Навуменка.
2. Уключыць у круг сваёй гаспадарчай дзейнасці; абжыць. Асвоіць цалінныя землі.// Выкарыстаць (грошы, сродкі і пад.). Асвоіць фонды. Асвоіць спадчыну. Асвоіць бюджэт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
існава́нне, ‑я, н.
1. Наяўнасць каго‑, чаго‑н. у рэальнасці; быццё. Існаванне свету. Існаванне матэрыі. □ Ніякіх разумных довадаў супраць існавання беларускай газеты Баўдзей не прыводзіў.Колас.Незлічонае птушынае царства на розныя галасы славіла радасць існавання, першы майскі дзень.Мележ.
2. Жыццё (у 2 знач.); спосаб жыцця. Барацьба за існаванне. Сродкі на існаванне. □ [Сеньёр Джордж] сам жыве радасцямі і горам гэтага народа, сам добра паспытаў, што такое беспрацоўе, беднае, галоднае існаванне.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)