прасве́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1.
2. Свяціцца праз што‑н.
3. Віднецца праз што‑н.
4. Прапускаючы праз сябе святло, здавацца празрыстым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасве́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1.
2. Свяціцца праз што‑н.
3. Віднецца праз што‑н.
4. Прапускаючы праз сябе святло, здавацца празрыстым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пу́ста,
1.
2.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сугу́чча, ‑а,
1. Адначасовае спалучэнне некалькіх гукаў рознай вышыні.
2.
3. Унутраная адпаведнасці адзінства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
супярэ́чнасць, ‑і,
1. Становішча, пры якім адно (выказванне, думка, учынак) выключае іншае, не сумяшчальнае, не ўзгодненае з ім.
2.
3. Выказванне або ўчынак, накіраваныя супраць каго‑, чаго‑н.; супярэчанне, пярэчанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тавары́скі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да таварыша (у 1, 2 знач.).
2. Уласцівы таварышу, таварышам; шчыры, сяброўскі.
3. Кампанейскі, які лёгка ўступае ў кантакты з другімі; згаворлівы.
4. Які не мае афіцыяльнага характару (пра спартыўныя спаборніцтвы).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цалава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе;
Дакранацца вуснамі да каго‑, чаго‑н., выказваючы
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
humor, ~u
1. гумар;
2. настрой;
3. ~y
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ambicja
ambicj|a1. амбіцыя;
2. часцей
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Туга́ ‘смутак, маркота, журба’, ‘
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
загі́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не;
Паддацца знішчэнню, перастаць існаваць (звычайна пры якой‑н. катастрофе, няшчасці і пад.).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)