узлётны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўзлёту самалётаў, прызначаны для ўзлёту. Загорын рукою даў знак, і машына панеслася па ўзлётнай паласе на другі канец аэрадрома. Алешка. Пераскокваючы прыступкі рухомай лесвіцы-трапа, Павел збег на ўзлётную пластыкавую дарожку. Шыцік.

•••

Узлётна-пасадачная паласа гл. паласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

archer [ˈɑ:tʃə] n.

1. страло́к з лу́ка; лу́чнік

2. the Archer astron. Страле́ц (сузор’е)

3. the Archer astrol. Страле́ц (знак задыяка; чалавек, які нарадзіўся пад гэтым знакам)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

crab [kræb] n.

1. краб

2. мя́са кра́ба

3. the Crab astron. Рак (сузор’е)

4. the Crab astrol. Рак (знак задыяка; чалавек, які нарадзіўся пад гэтым знакам)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hundredth​1 [ˈhʌndrədθ] n.

1. со́тая ча́стка; (адна́) со́тая

2. апо́шні з се́рыі, яка́я склада́ецца са ста прадме́таў

3. math. другі́ знак пасля́ ко́скі (у дзесятковых дробах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scorpion​2 [ˈskɔ:piən] n.

1. скарпіён; з’е́длівы чалаве́к

2. the Scorpion astron. Скарпіён (сузор’е)

3. the Scorpion astrol. Скарпіён (знак задыяка; чалавек, які нарадзіўся пад гэтым знакам)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

slash​1 [slæʃ] n.

1. рэ́зкі ўдар; уда́р наво́дмаш (шабляю)

2. глыбо́кая ра́на; рубе́ц

3. разрэ́з (у адзежы);

slashes in the sleeves разрэ́зы на рукава́х

4. знак (/)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

swell​1 [swel] n.

1. хвалява́нне (мора), зыб

2. нараста́нне, узды́м, пашырэ́нне;

a swell of panic нараста́нне па́нікі

3. mus. знак, які́ азначае нараста́нне і паслабле́нне гу́ку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prostration

[prɑ:sˈtreɪʃən]

n.

1) ляжа́ньне ні́цма (прыні́жана або́ на знак паша́ны), прастра́цыя f

2) зьнямо́жаньне n. (фізы́чнае ці духо́ўнае)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

но́та​1

(лац. nota = знак, заўвага)

1) умоўны графічны знак для абазначэння музычнага гуку, а таксама сам гэты гук;

2) мн. музычны твор у нотным запісе (напр. папка з нотамі);

3) перан. тон гаворкі, у якім выражаецца пэўнае пачуццё (напр. н. незадавальнення).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

раздзяля́льны

1. téilend, trénnend; Schéide-; Trénnungs-; Téilungs-;

раздзяля́льны знак грам. Trénnungszeichen n -s, -;

2. грам., філас. áusschließend, disjunktív;

раздзяля́льны злу́чнік disjunktíve Konjunktión

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)