глушы́ць, глушу́, глу́шыш, глу́шыць; незак., каго-што.

1. Перашкаджаць слухаць.

Розныя шумы глушылі прамову, і нічога не было чуваць.

2. Рабіць нячутным, заглушаць.

Г. радыё.

3. Не даваць расці, перашкаджаць развіццю чаго-н.

Крапіва глушыла буракі.

Г. ініцыятыву (перан.).

4. Моцным ударам аглушаць, пазбаўляць прытомнасці.

Г. рыбу.

5. Выключаць (матор, машыну і пад.).

Г. матор.

6. Вельмі многа піць чаго-н. (пераважна пра алкаголь; разм.).

Г. гарэлку.

|| зак. заглушы́ць, -глушу́, -глу́шыш, -глу́шыць; -глу́шаны (да 1—3 і 5 знач.) і аглушы́ць, аглушу́, аглу́шыш, аглу́шыць; аглу́шаны (да 4 знач.).

|| наз. глушэ́нне, -я, н. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыся́га ж Eid m -es, -e, Schwur m -(e)s, Schwüre;

тэкст прыся́гі Éidesformel f -, -n;

прыся́га на ве́рнасць Tréueid m, Tréueschwur m;

прыво́дзіць да прыся́гі veréidigen vt, unter Eid néhmen*;

дава́ць прыся́гу éinen Eid léisten [áblegen, schwören*];

прыня́ць прыся́гу éinen Eid ábnehmen* (у каго-н D);

пару́шыць прыся́гу den Schwur bréchen*, éidbrüchig wérden;

пад прыся́гай unter Eid, éidlich;

дава́ць паказа́нні пад прыся́гай unter Eid áussagen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бяспло́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Няздольны даваць патомства; які не дае патомства.

2. Неўрадлівы. Бясплодная глеба. □ Бясплодныя пустыні, дзе нічога не можа расці, пазбаўлены і металу і вугалю. Шахавец.

3. Які не дае вынікаў; бескарысны. Дзед Талаш ускінуў плячамі, ямчэй падаў стрэльбу, яшчэ раз абвёў вачамі навакол і ўжо хацеў рушыць і ісці хоць куды, абы не стаяць тут у пустым і бясплодным чаканні. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спо́ўніць ​1, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Здзейсніць, ажыццявіць; выканаць. Цішком .. [Міхалка] рыхтаваўся споўніць тое, што задумаў. Колас. Якое яно, сумленне? Калі працаваць, без лені, Калі даваць, поўняй, Калі абяцаць, споўніць. Лойка.

спо́ўніць ​2, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Кніжн. Напоўніць. [Алесь] пачаў глуха: сэрца перашкаджала. Але плынь радкоў, як заўсёды, супакоіла яго, а тое, аб чым ён хацеў гаварыць, споўніла душу нязнанай пяшчотай, болем і любоўю. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бары́ш м

1. (прыбытак) Gewínn m -(e)s, -e, Profít m -(e)s, -e;

дзялі́ць бары́шы́ den Gewínn téilen;

дава́ць [прыно́сіць]

бары́ш Gewínn ábwerfen* [bríngen*];

2. разм (выгада) Vórteil m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

vent​2 [vent] n.

1. адту́ліна; душні́к;

an air vent паве́траны кла́пан

2. вы́хад

♦

give vent to one’s feelings дава́ць во́лю сваі́м пачу́ццям;

give vent to one’s anger выліва́ць свой гнеў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

напу́тствовать

1. сов. даць нака́з (на даро́гу), наказа́ць;

2. несов. дава́ць нака́з (на даро́гу), нака́зваць;

стари́к напу́тствовал дете́й тёплыми слова́ми стары́ дава́ў нака́з (на даро́гу) дзе́цям цёплымі сло́вамі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

confer

[kənˈfɜ:r]

1.

v.i. -ferred, -ferring

ра́іцца, ра́дзіцца, мець нара́ду, ве́сьці кансульта́цыі

2.

v.t.

дава́ць (мэда́ль); надава́ць, прысуджа́ць (ступе́нь, узнагаро́ду)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

contribute

[kənˈtrɪbjət]

v.

1) дапамага́ць; спрыя́ць; прычыня́цца; дава́ць грашо́вую ахвя́ру; плаці́ць

2) дапі́сваць, рабі́ць до́піс (у ча́сапіс, газэ́ту)

•

- contribute to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beget

[bɪˈget]

v.t. -got, -gotten, -getting

1) спараджа́ць, дава́ць жыцьцё

2) Figur. выкліка́ць, спараджа́ць

Hate begets hate — Няна́вісьць спараджа́е няна́вісьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)