снегапа́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Выпадзенне снегу (звычайна ў вялікай колькасці). Прыгожы вячэрні Мінск, асабліва пасля першага снегападу. Мыслівец. Вецер прыціх, і ў цішыні, здавалася, чуваць быў мяккі шолах снегападу. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узмахну́цца, ‑нецца; зак.

Імкліва падняцца ўгору. Між стрэх узмахнуліся языкі полымя. Дуброўскі. Доўга вецер з травой гаварыў Ды ўзмахнуўся над мокрымі нівамі, А ў лесе сасоннік стары Пахіліўся галовамі сівымі. Тарас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

favorable

[ˈfeɪvərəbəl]

adj.

1) прыхі́льны

2) спрыя́льны, зру́чны, кары́сны

a favorable wind — спадаро́жны ве́цер

3) які́ абяца́е або́ прадвяшча́е до́брае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

памча́ць

1. (schnell, mit Wíndeseile) fáhren* vi (s);

2. (пагнаць – пра вецер і пад.) mit sich réiβen*, tréiben* vt, jágen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пераціха́ць sich berúhigen (супакойвацца); áufhören vi (пра шум); verstúmmen vi (s) (моўкнуць); náchlassen* vi, sich légen (пра вецер, боль і пад.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зюйдве́ст м марск

1. (напрамак) Südwest, Südwésten m -s;

2. (вецер) Südwést m -(e)s, -e, Südwéstwind m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зюйдо́ст м марск

1. (напрамак) Südóst, Südósten m -s;

2. (вецер) Südóst m -(e)s, -e, Südóstwind m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апве́лінг

(англ. upwelling, ад up = наверх + well = хлынуць)

падыманне водаў з глыбіні вадаёма да паверхні, які адбываецца ў выпадках, калі вецер зганяе паверхневыя воды ў бок мора, возера.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

віндсёрфінг

(англ. windsurfing, ад wind = вецер + surfing = катанне на прыбойнай хвалі)

від воднага спорту, звязаны са слізганнем па хвалях, стоячы на коркавай або пенапластавай дошцы з рухомым парусам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зефі́р

(фр. zéphyr, ад гр. zephyros = заходні вецер)

1) паэт. цёплы лёгкі ветрык;

2) баваўняная тканіна для бялізны;

3) сорт лёгкай фруктовай пасцілы круглай формы;

4) род матылькоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)