псіхіятры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да псіхіятрыі. // Прызначаны для лячэння псіхічных хворых, назірання над імі. Псіхіятрычная клініка. Псіхіятрычная бальніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пуцявы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да абслугоўвання чыгуначных пуцей, работы на чыгуначных пуцях. Пуцявы абходчык. Пуцявы пост. Пуцявая сігналізацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пылко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пылку (у 2 знач.); які змяшчае ў сабе пылок. Пылковы аналіз. Пылковы мяшочак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разначы́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да разначынца, разначынцаў. [Атрады паўстанцаў] складаліся .. з шляхты, разначынных служачых, гімназістаў, рамеснікаў, сялян і парабкаў. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамону, уласцівы яму. Раменны пах. // Прыгатаваны або здабыты з кветак рамону. Раменны чай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расто́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да расточкі ​1. Расточныя работы. // Які служыць для расточкі ​1. Расточныя інструменты. Расточныя станкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рукадзе́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рукадзелля, прызначаны для яго. Рукадзельная прамысловасць. // Зроблены, выкананы рукамі, ручным спосабам. Рукадзельныя карункі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́йтарскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да рэйтара. Рэйтарская зброя. // У склад якога ўваходзяць рэйтары. Рэйтарскі полк. Рэйтарская конніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфарма́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Гіст. Які мае адносіны да рэфармацыі. Рэфармацкія ідэі. Рэфармацкія войны.

2. Пратэстанцкі. Рэфармацкая вера. Рэфармацкая царква.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салама́ндравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да саламандры, належыць ёй. Саламандравая ікра. // у знач. наз. салама́ндравыя, ‑ых. Сямейства хвастатых земнаводных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)