псіхіятры́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да псіхіятрыі. // Прызначаны для лячэння псіхічных хворых, назірання над імі. Псіхіятрычная клініка. Псіхіятрычная бальніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пуцявы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да абслугоўвання чыгуначных пуцей, работы на чыгуначных пуцях. Пуцявы абходчык. Пуцявы пост. Пуцявая сігналізацыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пылко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пылку (у 2 знач.); які змяшчае ў сабе пылок. Пылковы аналіз. Пылковы мяшочак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разначы́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да разначынца, разначынцаў. [Атрады паўстанцаў] складаліся .. з шляхты, разначынных служачых, гімназістаў, рамеснікаў, сялян і парабкаў. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рамо́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рамону, уласцівы яму. Раменны пах. // Прыгатаваны або здабыты з кветак рамону. Раменны чай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расто́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да расточкі 1. Расточныя работы. // Які служыць для расточкі 1. Расточныя інструменты. Расточныя станкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рукадзе́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рукадзелля, прызначаны для яго. Рукадзельная прамысловасць. // Зроблены, выкананы рукамі, ручным спосабам. Рукадзельныя карункі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́йтарскі, ‑ая, ‑ае.
Гіст. Які мае адносіны да рэйтара. Рэйтарская зброя. // У склад якога ўваходзяць рэйтары. Рэйтарскі полк. Рэйтарская конніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэфарма́цкі, ‑ая, ‑ае.
1. Гіст. Які мае адносіны да рэфармацыі. Рэфармацкія ідэі. Рэфармацкія войны.
2. Пратэстанцкі. Рэфармацкая вера. Рэфармацкая царква.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
салама́ндравы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да саламандры, належыць ёй. Саламандравая ікра. // у знач. наз. салама́ндравыя, ‑ых. Сямейства хвастатых земнаводных.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)