апа́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад апарыць.

2. у знач. прым. Які мае сляды пашкоджання парай або кіпнем. Апараныя рукі.

•••

(Выскачыць) як апараны — раптоўна, хутка (выскачыць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жабуры́нне, ‑я, н.

Разм. Жабіна ікра. У мелкіх затоках мы хутка набралі поўную банку жабінай ікры, або, як у нас кажуць, жабурыння, разам з травой і ілам. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабра́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Стаць пабрацімамі.

2. Уступіць у цесныя, сяброўскім адносіны; пасябраваць. Хлопчык хутка з .. [Зорыным] пабратаўся і цягаў ужо яго за нос і вушы. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панабяга́ць, ‑ае; зак.

1. Хутка сабрацца ў адным месцы ў вялікай колькасці. Жанок панабягала — Як бы хто сход сазваў. Гілевіч.

2. Нацячы, насыпацца куды‑н. у вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пся́рня, ‑і, ж.

1. Асобнае памяшканне для сабак; сабакарня.

2. зб. Сабакі, мноства сабак. Хутка на «Келмаў» сігнал адгукнуліся суседнія сабакі. І неўзабаве цэлая псярня акружыла воз. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разасяро́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Раздзяліўшы на драбнейшыя групы, размясціць кожную з іх асобна, у некалькіх месцах. Хутка разасяродзілі машыны і без прыпынку ішлі далей. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгалі́ніцца, ‑ніцца; зак.

Пайсці ў галіны, даць вялікае голле (пра дрэвы). — А перасадзіце .. [ліпу] на сонца, дык убачыце, як хутка разгалініцца. Асіпенка. Сад ужо шмат выгнаў угару, разгалініўся. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

це́мраны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цемры. На Палессе хутка пасоўваўся зацяты ў сваёй маўклівасці вечар, прыводзячы безліч сваіх непадкупных вартавых і засцілаючы цемранаю пасцілкаю лес. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укача́ть сов.

1. (усыпить) укалыха́ць, закалыха́ць;

ребёнка бы́стро укача́ли дзіця́ ху́тка ўкалыха́лі (закалыха́лі);

2. (измучить качкой) безл. укалыха́ць, загайда́ць;

меня́ на парохо́де укача́ло мяне́ на парахо́дзе укалыха́ла (загайда́ла);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

überstǘrzen

1.

vt зана́дта спяша́цца (з чым-н.)

2.

(sich)

1) дзе́йнічаць неабду́мана

die Erignisse ~ sich — падзе́і развіва́юцца ху́тка

2) набяга́ць адна́ на адну́ (аб хвалях); ху́тка змяня́ць адзі́н аднаго́

überstǘrze dich nicht! — не спяша́йся!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)