разба́лавацца, ‑луюся, ‑луешся, ‑луецца; зак.

Разм. Стаць балаўніком; раздурэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размаро́зіцца, ‑зіцца.

Стаць размарожаным. Фрукты размарозіліся ў халоднай вадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размясі́цца, ‑месіцца; зак.

Разм. Стаць размешаным. Цеста добра размясілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскармі́цца, ‑кармлюся, ‑кормішся, ‑корміцца; зак.

Раз’есціся, стаць тлустым, сытым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спадле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць заўзятым нягоднікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угнаі́цца, угноіцца; зак.

Палепшыцца ад унесеных угнаенняў, стаць угноеным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узвялі́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Кніжн. Праславіцца; стаць вялікім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уз’ю́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм. Стаць узбуджаным, гуллівым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зраўнава́цца, -ну́юся, -ну́ешся, -ну́ецца; -ну́йся; зак.

1. Стаць роўным, гладкім, аднолькавым з кім-, чым-н.

Курган асеў, зраўнаваўся з зямлёй.

2. кім-чым. Рухаючыся, апынуцца побач, на адной лініі з кім-, чым-н.

Коннікі зраўнаваліся.

3. з кім-чым. Стаць роўным каму-, чаму-н. у якіх-н. адносінах; параўнацца.

З. з сябрамі ў вучобе.

Хто з ім можа з. ў гэтай справе.

|| незак. зраўно́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супако́іцца, -ко́юся, -ко́ішся, -ко́іцца; зак.

1. Стаць спакойным, не хвалявацца; перастаць шумець, пачаць весці сябе ціха.

С. пасля стрэсу.

Дзеці супакоіліся позна.

2. Задаволіцца дасягнутым, зробленым. перастаць турбавацца.

С. думаць пра кар’еру.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Аслабіць праяўленне чаго-н.; сціхнуць.

Зуб пад раніцу супакоіўся.

4. Стаць спакойным, нерухомым.

Мора супакоілася.

|| незак. супако́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. супакае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)