адцвіта́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. адцвітаць — адцвісці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажы́ўленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан ажыўленага. Ажыўленасць руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антысаніта́рны, ‑ая, ‑ае.

Які супярэчыць патрабаванням санітарыі. Антысанітарны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адко́рмленасць, ‑і, ж.

Стан адкормленага; укормленасць. Ступень адкормленасці жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмярза́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. абмярзаць — абмерзнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязво́джанне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. абязводзіць, абязводзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кандыцы́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан кандыцыйнага. Кандыцыйнасць масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадзе́нне, ‑я, н.

Разм. Стан паводле знач. дзеясл. мадзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на мазь. Мазепадобны стан вадкасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насы́чанасць, ‑і, ж.

Стан насычанага (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)