фізасты́гма

(н.-лац. physostigma, ад гр. physa = пузыр + stigma = пункт)

дрэвападобная ліяна сям. бабовых, якая расце ў трапічных лясах Зах. Афрыкі; дае фізастыгмін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

article [ˈɑ:tɪkl] n.

1. арты́кул (у газеце, часопісе)

2. пункт, пара́граф, арты́кул (у дакуменце)

3. прадме́т, рэч;

household articles прадме́ты/рэ́чы ха́тняга ўжы́тку

4. ling. арты́кль;

the definite/indefinite article азнача́льны/неазнача́льны арты́кль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

crow​1 [krəʊ] n. варо́на

♦

a white crow бе́лая варо́на;

a crow’s foot маршчы́нка (у куточках вачэй);

a crow’s nest naut. варо́ніна гняздо́ (назіральны пункт);

as the crow flies па прамо́й (лініі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

peak​1 [pi:k] n.

1. пік, востраканцо́вая вяршы́ня;

mountain peaks вяршы́ні гор

2. вышэ́йшы пункт;

at the peak of glory на вяршы́ні сла́вы;

at the peak of one’s career у ро́сквіце тво́рчых сіл

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

springboard [ˈsprɪŋbɔ:d] n.

1. sport трамплі́н;

mil. плацда́рм

2. (for/to) апо́ра, зыхо́дны пункт для які́х-н. дзе́янняў;

The document provided a springboard for a lot of discussion. Дакумент стаў пачаткам вялікай дыскусіі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рыча́г, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Устройства, якое мае пункт апоры і служыць для ўраўнаважвання болынай сілы пры дапамозе меншай, а таксама для выканання якой-н. работы.

Падважыць груз рычагом.

Р. скорасці.

Рычагі кіравання (таксама перан.).

2. перан. Сродак, якім можна паўздзейнічаць на каго-, што-н., прывесці каго-, што-н. у рух.

Пісьменнасць — р. культуры.

|| памянш. рычажо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м. (да 1 знач.).

|| прым. рыча́жны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Р. механізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэпе́р, ‑а, м.

1. У геадэзіі — спецыяльны знак для абазначэння і замацавання на мясцовасці пункта з вызначанай вышынёй.

2. У матэматыцы — сукупнасць лінейна незалежных вектараў, узятых у пэўным парадку і адкладзеных ад агульнага пачатку.

3. Дапаможны пункт на мясцовасці ці ў паветры, па якім робіцца прыстрэлка з далейшым пераносам агню для паражэння цэлі.

[Фр. repère — метка, знак, зыходны пункт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сепара́тар, ‑а, м.

1. Апарат для выдзялення аднаго рэчыва з саставу другога. Малочны сепаратар. Адстойны сепаратар. Магнітны сепаратар. □ Сапраўды, неразумна адвозіць малако за дваццаць кіламетраў на малочны пункт толькі дзеля таго, каб там прапусцілі яго праз сепаратар. Дуброўскі.

2. У машынабудаванні — металічная або пластмасавая, абойма для раздзялення шарыкаў або ролікаў у падшыпніках.

[Ад лац. separator — аддзяліцель.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпавяда́ць (чаму) несов.

1. соотве́тствовать; отвеча́ть, удовлетворя́ть;

а. прад’я́ўленым патрабава́нням — соотве́тствовать (отвеча́ть, удовлетворя́ть) предъя́вленным тре́бованиям;

2. (быть в согласии с чем-л.) согласова́ться с (чем);

гэ́ты пункт не ~да́е пастано́ве ў цэ́лым — э́тот пункт не согласу́ется с постановле́нием в це́лом;

3. (быть в соответствии, в связи с чем-л.) соотве́тствовать;

○ арыгіна́лу ~да́е — с по́длинным ве́рно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

basis

[ˈbeɪsɪs]

n., pl. bases

1) гало́ўная ча́стка, асно́ва f.

2) асно́ўны пры́нцып, падста́ва f.

3) гало́ўны элемэ́нт

4) Rare зыхо́дны пункт; вае́нная ба́за

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)