Verbum

пра, прыназ. з В.

Ужыв. пры абазначэнні прадмета размовы, думкі або пачуцця.

Пагаварыць пра адпачынак.

Колькі раз я ўспамінаў пра цябе.

самаўпра́ўства, -а, н.

Парушэнне кім-н. законнага парадку пры вырашэнні якіх-н. спраў; незаконнае, самачыннае ажыццяўленне чаго-н.

Гэта нечуванае с.!

най..., прыстаўка.

Ужыв. пры ўтварэнні найвышэйшай ступені прыметнікаў і прыслоўяў і надае ім значэнне самай высокай ступені якасці, напр.: найлепшы, найчасцей.

неўрастэні́я, -і, ж.

Неўроз, пры якім павышаная ўзбуджальнасць спалучаецца з хуткай стамляльнасцю, раздражняльнасцю, болем галавы, парушэннем сну.

|| прым. неўрастэні́чны, -ая, -ае.

нізашто́, прысл.

1. Ні ў якім разе, ні пры якіх абставінах.

Н. не згаджуся.

2. Дарма, без прычыны.

Узвяла паклёп н.

пратаргава́цца, -гу́юся, -гу́ешся, -гу́ецца; -гу́йся; зак. (разм.).

1. Панесці страты або разарыцца пры няўдалым гандлі.

2. Правесці які-н. час таргуючыся.

пры́ціск, -у, м.

1. Выдзяленне слова (слоў) сілай голасу.

Сказаць з прыціскам.

2. Патоўшчаная лінія пры пісьме пяром.

Пісаць з прыціскам.

радыётэлефо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Сродак сувязі для перадачы і прыёму моўных паведамленняў пры дапамозе радыёхваль.

|| прым. радыётэлефо́нны, -ая, -ае.

гіпнаты́зм, -у, м.

1. Сукупнасць з’яў, якія ўзнікаюць пры гіпнозе.

2. перан. Здольнасць уздзейнічаць на каго-н.

|| прым. гіпнаты́чны, -ая, -ае.

дрымо́та, -ы, ДМ -мо́це, ж.

Паўсон; стан, пры якім хіліць на сон.

Агарнула д.

|| прым. дрымо́тны, -ая, -ае.

Д. стан.