карпускуля́рны
(ад карпускула)
які мае адносіны да карпускулы або складаецца з карпускул;
к-ая тэорыя святла — тэорыя, паводле якой святло ўяўляе сабой струмень дробных часцінак рэчыва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мета-
(гр. meta = пасля, за)
першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «пасля», «за», «цераз», «сярод», «паводле», што паказваюць на змену, пераўтварэнне, перамяшчэнне чаго-н.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сіф
[англ. cif, ад c(ost) = цана + i(nsurance) = страхаванне + f(reight) = фрахт]
умова продажу тавару, паводле якой у цану ўключаюцца выдаткі па страхоўцы і перавозцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
трансцэндэнталі́зм
(с.-лац. transcendentalis, ад лац. transcendens, -ntis = які выходзіць за межы)
ідэалістычнае філасофскае вучэнне, паводле якога апрыёрныя формы свядомасці папярэднічаюць вопыту і з’яўляюцца яго ўмовамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
феты́ш
(фр. fétiche, ад парт. feitiço = чары)
1) прадмет, які, паводле ўяўленняў вернікаў, надзелены звышнатуральнай сілай і служыць аб’ектам рэлігійнага кулыу;
2) перан. аб’ект сляпога пакланення.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
надто́чванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. надточваць 1 — надтачыць 1.
надто́чванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. надточваць 2; надточка (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падрыва́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрываць 1 — падарваць і падрывацца 1 — падарвацца.
падрыва́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрываць 2 — падрыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аса́джванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. асаджваць 1 — асадзіць 1.
аса́джванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. асаджваць 2 — асадзіць 2 (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перасыпа́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. перасыпа́ць — перасы́паць (у 1, 3, 4 і 5 знач.).
перасыпа́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. перасыпа́ць — пераспаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змякчэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. змякчаць — змякчыць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. змякчацца — змякчыцца. Мазь для змякчэння скуры. Змякчэнне пакарання. Змякчэнне міжнароднай напружанасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)