перакліка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. з кім. Абменьвацца гучнымі воклічамі, словамі.

П. ў лесе.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Папераменна гучаць.

Пераклікаліся гудкі паравозаў.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., з кім-чым. Мець падабенства, збліжацца сваімі прыметамі з чым-н.

|| аднакр. пераклі́кнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся (да 1 і 2 знач.).

|| наз. пераклі́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

называ́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. назвацца.

2. Мець якое-н. імя, прозвішча, якую-н. назву.

Вёска называецца Малінаўка.

3. Браць на сябе выкананне якіх-н. абавязкаў, якой-н. справы.

Згаджаліся многія, але ніхто першым не называўся.

4. у знач. пабочн. сл. Зрабіць не так, як хацелася б, як трэба.

Пры сустрэчы штосьці буркнуў, называецца, прывітаўся.

◊

Што называецца, у знач. пабочн. сл. (разм.) — як кажуць, як прынята гаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праектава́ць¹, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.

1. Распрацоўваць праект (у 1 знач.).

П. завод.

П. дарогу.

2. таксама з інф. Мець намер, намячаць.

П. пабудаваць новы млын.

|| зак. спраектава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны (да 1 знач.) і запраектава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны (да 2 знач.).

|| наз. праектава́нне, -я, н. і (да 1 знач.) праекціро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. праекціро́вачны, -ая, -ае (паводле 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

swobodny

swobodn|y

свабодны, вольны;

mieć ~ą rękę — мець вольныя рукі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wymagać

незак.

1. патрабаваць, вымагаць;

2. czego мець патрэбу ў чым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pstro

страката, пярэста;

mieć pstro w głowie — мець вецер у галаве

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

носи́ть несов.

1. в разн. знач. насі́ць;

носи́ть кирпи́ч насі́ць цэ́глу;

мать носи́ла косцу́ обе́д ма́ці насі́ла касцу́ абе́д;

носи́ть галифе́ насі́ць галіфэ́;

носи́ть фами́лию насі́ць про́звішча;

носи́ть ребёнка (о бере́менной же́нщине) насі́ць дзіця́;

носи́ть бо́роду насі́ць бараду́;

носи́ть тра́ур насі́ць жало́бу;

2. (иметь) насі́ць, мець;

носи́ть хара́ктер чего́-л. насі́ць (мець) хара́ктар чаго-не́будзь;

носи́ть зва́ние насі́ць (мець) зва́нне;

носи́ть ору́жие насі́ць збро́ю;

носи́ть на рука́х насі́ць на рука́х;

где тебя́ но́сит? безл. дзе цябе́ но́сіць?;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lack

[læk]

1.

v.

адчува́ць няста́чу; ня мець; не става́ць; мець патрэ́бу

He lacks courage — Яму́ не стае́ адва́гі

A desert lacks water — У пусты́ні няма́ вады́

2.

n.

няста́ча f., недахо́п -у m., адсу́тнасьць f.

•

- for lack of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адзнача́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адзначыцца.

2. чым. Мець якія‑н. адметныя, характэрныя рысы; вызначацца чым‑н. [Драўляны ложак] адзначаўся той асаблівасцю, што за кожным недалікатным дотыкам... распадаўся. Таўлай.

3. Назірацца, выяўляцца. Адзначаліся на.. [твары] сляды перажытых пакут і нават ухмылкі былі, хоць шчырыя, ды панурыя. Чорны.

4. Зал. да адзначаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драпірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руеццца; незак.

1. што, чым. Надзяваць, накідваць на сябе што‑н. так, каб яно ляжала прыгожымі складкамі. Драпіравацца ў плашч. // перан. Рысавацца, прымаць эфектныя позы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Мець уласцівасць збірацца ў складкі (пра тканіну, шторы і пад.).

3. Зал. да драпіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)