Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
burly
[ˈbɜ:rli]
adj. -lier, -liest
1) вялі́кі, ду́жы
2) рэ́зкі, бесцырымо́нны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
lazybones
[ˈleɪziboʊnz]
n., informal
вялі́кі гульта́й -я́m., лайда́к -а́m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
unbounded
[ʌnˈbaʊndɪd]
adj.
1) неабмежава́ны; ве́льмі вялі́кі; бязьме́жны
2) непадле́глы, непадле́жны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
cumbersome[ˈkʌmbəsəm]adj.
1. грува́сткі, гру́зны, вялі́кі
2. мару́дны і цяжкі́
3. до́ўгі, ця́жкі (пра слова, выраз і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
hamper1[ˈhæmpə]n.вялі́кі ко́шык з ве́чкам;
a laundry hamper карзі́на для бялі́зны;
a picnic hamper ко́шык для е́жы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
thumb2[θʌm]v.
1. гарта́ць (кнігу)
2. прасі́ць падве́зці, галасава́ць;
thumb a ride/a lift галасава́ць, падня́ўшы вялі́кі па́лец
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
vast[vɑ:st]adj.
1.вялі́кі, вялі́зны, веліза́рны;
a vast desert бязме́жная пусты́ня
2. шыро́кі, нязме́рны;
vast interests шыро́кае ко́ла інтарэ́саў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
АЙЦЫ́ ЦАРКВЫ́,
найбольш уплывовыя дзеячы хрысц. царквы 2—8 ст., якія стварылі яе дагматыку і арг-цыю. Айцы царквы наз. епіскапаў першых хрысц. абшчын, а з канца 4 ст. — аўтарытэтных царк. пісьменнікаў. Неабходныя ўмовы для прылічэння да Айцоў царквы — прававернасць вучэння, прыналежнасць да патрыстыкі, прызнаная святасць іх жыцця. Прынята абмежаванне патрыстычнай эры Іаанам Дамаскінам (п. каля 748). Айцы царквы, якія, паводле падання, перанялі вучэнне непасрэдна ад апосталаў, называюць Апостальскімі Айцамі (Клімент Рымскі, Ігнацій Антыяхійскі, Палікарп Смірнскі і Папій Іерапольскі). Падзяляюцца на зах. (лацінскіх) і ўсх. (грэчаскіх) у залежнасці ад мовы, на якой яны пісалі. Акрамя згаданых, сярод зах. Айцоў царквы найбольш шануюцца Юсцін-філосаф, Ірыней Ліёнскі (2—3 ст.), Кіпрыян, Лактанцый (3—4 ст.), Іларый Піктавійскі, Авросій Медыяланскі (4 ст.), Аўгусцін, Іеранім (4—5 ст.), папа Леў І Вялікі (5 ст.), папа Грыгорый Вялікі (6 ст.), Ісідар Севільскі (7 ст.); сярод усх. — Клімент Александрыйскі (2 ст.), Афанасій Вялікі (Александрыйскі), Яфрэм Сірын, Кірыла Іерусалімскі, Васіль Вялікі, Грыгорый Багаслоў, Грыгорый Ніскі, Іаан Златавуст (4 ст.), Кірыла Александрыйскі (5 ст.), Іаан Лесвічнік, Максім Вызнаўца (6—7 ст.). Многія творы Айцоў царквы захаваліся цалкам ці фрагментарна, інш. Вядомыя з крыніц па цытатах, пераказах або назвах. Творчасць Айцоў царквы зрабіла вялікі ўплыў на фарміраванне хрысц. дагматыкі, літургічнага культу, традыцыяў, аскетызму.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВАСІ́ЛЬ I Дзмітрыевіч
(30.12.1371, Масква — 27.2.1425),
вялікі князь маскоўскі [1389—1425]. Старэйшы сын Дзмітрыя Іванавіча Данскога. Жанаты з Соф’яй, дачкой вял. князя літ. Вітаўта. Да Маскоўскага княства далучыў у 1392 Суздальска-Ніжагародскае і Мурамскае княствы, у 1397—98 — Волак Ламскі, Бежацкі Верх, Волагду, Вялікі Усцюг і землі комі. Для барацьбы з татарамі заключыў з ВКЛ саюз (1392), які распаўся ў сувязі з захопам Вітаўтам у 1403—04 Смаленска і Вязьмы.