Несхадзі́мы (несходзімы) ’вельмі вялікі, які цяжка абысці, непраходны’ (ТС), ’бясконцы’ (Сцяшк. Сл.), параўн. рус. несходи́мый ’непраходны’. Да хадзіць, схадзіць ’абысці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гран-пры́

(фр. grand prix = літар. вялікі прыз)

самая высокая ўзнагарода на некаторых музычных конкурсах, кінафестывалях, выстаўках.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

равя́к Вялікі равок (Карм.).

ур. Равякі́ каля в. Казіміроў Карм.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

медве́дица мядзве́дзіца, -цы ж., разг. мядзве́дзіха, -хі ж.;

Больша́я Медве́дица астр. Вялі́кая Мядзве́дзіца, разг. Вялі́кі Воз;

Мала́я Медве́дица астр. Мала́я Мядзве́дзіца, разг. Малы́ Воз.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

аграго́рад, ‑а, М ‑дзе, м.

Вялікі сельскі населены пункт, які пабудаваны па тыпу горада і які з’яўляецца цэнтрам буйной вытворчай сельскагаспадарчай адзінкі. — Памятаеш, — з задавальненнем успамінае.. [Міхал], — як былі загаварылі ў нас пра будаўніцтва аграгарадоў. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяльча́нін, ‑а; мн. ‑чане, ‑чан; м.

1. Разм. Сельскі жыхар, селянін. З лесу насустрач сяльчанам выязджае цэлы абоз цыганоў з палатнянымі будамі на калёсах. Навуменка.

2. Аднасяльчанін. Словы [маладога мужчыны] мелі вялікі ўплыў на сваіх сяльчан. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чы́сцец, ‑стца, м.

Тое, што і чысцілішча. / у вобразным ужыв. Зараз Жывень умеў ужо разбірацца ў падзеях. Жыццё моцна памяла яго, прапусціўшы праз вялікі маральны чысцец, зняло з вачэй ружовыя акуляры і загартавала характар. Майхровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сіге́нь ‘скок, крок’ (Бяльк.), сіге́нь, сяге́нь, сігаве́нь ‘крок, паласа шырынёй у адзін крок’ (Яшк.), ‘вялікі крок’ (віц., Рам. 8). Да папярэдняга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

піро́г (род. пірага́) м. пиро́г;

варо́ты пірага́мі падпёрты — (дзе, у каго) ирон. ворота́ пирога́ми подпёрты (где, у кого);

у чужы́х рука́х п. вялі́кі — в чужи́х рука́х пиро́г вели́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

extensive

[ɪkˈstensɪv]

adj.

1) вялі́кі; вялі́зны; шыро́кі; прасто́рны; далёкася́жны

2) бага́ты на вы́нікі; які́ шмат ахапля́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)