паналіва́ць сов. (о многом, во множестве)
1. нали́ть;
2. (о злаках) нали́ться, нали́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паначэ́пліваць сов. (о многом, во множестве)
1. нацепи́ть; наве́сить;
2. разг. напя́лить, нацепи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскі́нуцца сов.
1. (во сне) см. раскі́дацца 2;
2. (занять большое пространство) раски́нуться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паўплята́цца сов.
1. (о многом — ввиться) вплести́сь;
2. разг. (о многих — за что, во что) вцепи́ться (во что), уцепи́ться (за что);
3. разг. (о многих) увяза́ться (за кем-л.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ДЗЬЕНБ’ЕНФУ́
(Diên Bien Phu),
мясцовасць на ПнЗ В’етнама каля граніцы з Лаосам, дзе адбыліся вырашальныя баі на заключным этапе Індакітайскай вайны 1946—54. Стратэгічна важны ў ваен. адносінах раён Дз, 20.3.1953 у выніку паветрана-дэсантнай аперацыі занялі франц. экспедыцыйныя войскі, якія пазней ператварылі яго ў добра ўмацаваны рубеж абароны (49 апорных пунктаў, 15—16-тыс. гарнізон на чале з ген. Дэ Кастры). У ходзе цяжкіх баёў 13.3—7.5.1954 часці В’етнамскай нар. арміі на чале з Во Нгуен Зіяпам блакіравалі раён Дз. і паступова авалодалі ўсімі яго ўмацаваннямі, што паскорыла заканчэнне вайны і вызваленне В’етнама з-пад франц. панавання.
т. 6, с. 125
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Вэ́дле ’побач’ (Жд.). Параўн. ст.-бел. ведле, ве́для, вэдля (Булыка, Запазыч.) ’адпаведна, паводле’. Укр. дыял. вегля́, ві́для (ст.-укр. ведля, ведлѣ). Запазычанне з польск. wedle (< vъ‑dьle). Гл. Рудніцкі, 1, 331; Булыка, Запазыч., 58. Параўн. Брукнер, 606. Гл. яшчэ Булахаў, Веснік БДУ, № 1, 1973, 59–61. Але бел. формы тыпу во́дле, во́длі могуць быць не запазычанымі (хоць такая магчымасць у прынцыпе не выключаецца: во́дле < wedle, з адаптацыяй першай часткі да ўсх.-слав. слоў з во‑ < въ‑), а спрадвечна ўсх.-слав. (аб гэтым гл. Фасмер, 1, 334).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адсе́яцца, ‑сеюся, ‑сеемся, ‑сеецца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аддзяліцца шляхам прасейвання. Вотруб’е адсеялася ад мукі.
2. Кончыць сяўбу. Платон усміхаецца: «Во адсеемся, тады на цэлы тыдзень вазьму адгул». Асіпенка. // Перастаць сеяць па якой‑н. прычыне. [Корбут:] — Адсеяўся я, Васіль... Цяпер буду сядзець тут на беразе з вудаю... Савіцкі.
3. перан. Выбыць з ліку, складу чаго‑н. [Кавалеўскі:] — Я праглядаў вашы зводкі. У вас адсеялася тысяча семсот чалавек. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
впере́ться прост.
1. (вдавиться, втолкнуться во что-л.) упе́рціся, уці́снуцца;
2. (грузно войти куда-л.) упе́рціся, уле́зці, увалі́цца, усу́нуцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
впира́ться прост.
1. (вдавливаться, вталкиваться во что-л.) упіра́цца; уціска́цца;
2. (грузно входить куда-л.) упіра́цца, ула́зіць, ува́львацца, усо́ўвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
втю́риться сов., прост.
1. (влезть во что-л.) уле́зці;
2. (попасть в неприятное положение) укляпа́цца;
3. (влюбиться) утрэ́скацца, укляпа́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)