Verbum

парахня́, -і́, ж.

Дробныя, як пясок, сухія рэшткі сапрэлага або паточанага шашалем дрэва.

Бярвенне абярнулася на парахню.

П. сыплецца з каго-н. (вельмі стары; разм., пагард.).

мно́ства, -а, н.

1. Вельмі вялікая колькасць каго-, чаго-н.

М. людзей.

М. дрэў.

2. У матэматыцы: сукупнасць элементаў, аб’яднаных паводле якой-н. прыкметы.

Тэорыя мностваў.

насме́рць, прысл.

1. Так, што надыходзіць смерць, да смерці.

Раніць н.

2. Не шкадуючы жыцця, да канца.

Стаяць н.

3. перан. Вельмі моцна (разм.).

Перапалохацца н.

неймаве́рны, -ая, -ае.

1. Вельмі вялікі, надзвычайны.

Н. мароз.

2. Такі, які цяжка сабе ўявіць; немагчымы.

Неймаверныя ўмовы.

3. Непраўдападобны.

Н. выпадак.

|| наз. неймаве́рнасць, -і, ж.

нязме́рны, -ая, -ае.

1. Вельмі вялікі, які не паддаецца вымярэнню; неабдымны.

Нязмерная прастора.

2. перан. Незвычайна глыбокі, моцны (пра пачуцці).

Нязмернае гора.

|| наз. нязме́рнасць, -і, ж.

эбе́н, -а і -у, м.

1. -а. Чорнае трапічнае дрэва і роднасныя яму пароды з каштоўнай драўнінай.

2. -у. Драўніна гэтага дрэва.

Э. каштуе вельмі дорага.

мару́да, -ы, Д -у, Т -ам, М -дзе, м.; ДМ -дзе, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -ру́д (разм.).

Чалавек, які вельмі павольна ўсё робіць.

мелама́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто вельмі любіць музыку і спевы.

|| ж. мелама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. мелама́нскі, -ая, -ае.

разла́савацца, -суюся, -суешся, -суецца; -суйся; зак. (разм.).

1. Стаць вельмі ласым; паспрабаваўшы смачнага, захацець яшчэ.

Р. мёдам.

2. перан. Тое, што і разахвоціцца (у 1 знач.).

тэрмі́т¹, -у, М -мі́це, м. (спец.).

Парашкападобная сумесь алюмінію ці магнію з вокісамі некаторых металаў, якая пры гарэнні дае вельмі высокую тэмпературу.

|| прым. тэрмі́тны, -ая, -ае.