суро́вы, -ая, -ае.

1. Якому не ўласціва паблажлівасць да сябе і іншых; цвёрды, ненахісны; уласцівы такому чалавеку. С. камандзір. С. характар.

2. Які не дапускае ніякіх паслабленняў; вельмі строгі; бязлітасны, жорсткі. Суровая дысцыпліна. Суровыя меры.

3. Вельмі цяжкі, поўны выпрабаванняў, невыносны. Суровыя дні вайны.

4. Неспрыяльны для жыцця, халодны. С. клімат. Суровая зіма.

|| наз. суро́васць, -і, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)