паўсхва́твацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Усхваціцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Адразу ўсе паўсхватваліся, толькі высокі афіцэр застаўся сядзець. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аксідава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., што.

Спец. Дзейнічаць акісленнем на верхні слой металу для засцярогі ад карозіі або надання прыгожага знешняга выгляду.

[Ад грэч. axys — кіслы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апіва́ла, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Той, хто апіваецца або п’е за кошт іншых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апла́віць, аплаўлю, аплавіш, аплавіць; зак., што.

1. Расплавіць край або паверхню чаго‑н., нагрэўшы да высокай тэмпературы.

2. Спец. Ачысціць ад прымесей пры плаўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацяплі́ць, ацяплю, ацепліш, ацепліць; зак., што.

1. Абагрэць (памяшканне) з дапамогай печаў або спецыяльных прыстасаванняў. Ацяпліць кватэру.

2. Агледзець, зрабіць цёплым; уцяпліць. Ацяпліць кароўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашука́нец, ‑нца, м.

Той, хто ашукаў або ашуквае; махляр. Дзед спалохаўся і не адразу паверыў, хоць хлопцы і не падобныя былі па ашуканцаў. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабракава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.

1. Забракаваць усё, многае або ўсіх, многіх. Перабракаваць увесь тавар.

2. Паўторна, яшчэ раз вызначыць якасць вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасві́ствацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм.

1. Незак. да перасвіснуцца.

2. Свістаць адначасова або папераменна (пра птушак). Птушкі сонна .. перасвіст валіся ў гушчары. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашна́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Разм. Старанна і ўважліва абмацаць што‑н. поўнасцю або ўсё, многае ў пошуках чаго‑н. Перашнарыць усе кішэні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абазва́ць, абзаву, абзавеш, абзаве; абзавём, абзавяце; зак., каго.

Назваць непрыстойным або зневажальным імем; даць каму‑н. мянушку. [Палашка:] — Ён [дзед Аўсей] мяне за-а-ціркай абазваў. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)