Паюрго́нія ’герань, вазон’ (мядз., Жыв. сл.) — скажонае (пад уплывам юргі́ня) пеларго́нія, якое паходзіць са ст.-грэч. πελαργός ’бусел’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пераблагава́ць ’пакінуць зямлю пад аблогу’ (Ян.). Да пера- і аблогаваць ’зарастаць дзірваном, знаходзіцца ў запушчаным стане’ < аблог (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Пыры́ца, пырыця ’страказа’ (Сіг.), параўн. укр. лемк. пириця ’матылёк’. Відаць, утворана ад пырыць ’растапырваць (крылцы і пад.)’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пышані́ца ’пшаніца’, пышанішній ’пшанічны’ (Бяльк.). Фанетычныя варыянты да пшаніца (гл.), магчыма, пад уплывам пашня, нотніца ’збажына, збожжавыя’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Раздума́ць ’раздзьмухваць’, ’раздуваць’, раздума́нне ’раздзьмухванне’ (Юрч. СНЛ), рус. смал. раздума́ць ’раздуваць агонь’. Ад дуць (гл.) пад уплывам дзьмуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Раста́ць ’перайсці ў вадкі стан пад уздзеяннем цяпла’, ’знікнуць, рассеяцца’ (ТСБМ, Сцяц.), роста́ць ’распусціцца; адтаяць’ (ТС). Гл. таяць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Раўга́ч ’плакса’ (Мат. Маг. 2; Сцяц.). Да раўці (гл.) з няяснай суфіксацыяй, магчыма, пад уплывам наступнага слова (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Руле́я ’ліра (музычны інструмент)’ (ТС). Магчыма, з ліра (гл.) у выніку метатэзы плаўных пад уплывам літ. rylà ’шарманка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Таракце́ць ’тарахцець, грукатаць’, ’балбатаць, балабоніць’ (астрав., мядз., Сл. ПЗБ). Гл. тарахце́ць, тарара́х, к < х пад уплывам балтыйскага субстрату.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тлушчыня́ ’таўшчыня’: такая тлушчыня ў асіны (вілен., Сл. ПЗБ). Утворана на базе таўшчыня пад уплывам тлусты ’тоўсты’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)