кухля́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Верхняя кашуля з футра ў народаў Поўначы. З-пад сваёй новай кухлянкі.. [Тынэлькут] дастае паперку і, асцярожна разгарнуўшы, падае мне. Бяганская.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лабо́к, ‑бка, м.

1. Бугарок на месцы зрашчэння пярэдніх касцей таза.

2. Разм. Памянш. да лоб.

3. Абл. Франтон двухскатнага даху. [Мальвы] падымалі пад самы лабок свае грамафонныя трубы. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́ўкі, ‑ая, ‑ае.

Спрытны, умелы. Быстра слізгацяць душагубкі па люстранай вадзе пад лоўкімі ўзмахамі вёсел прывычных палешукоў і паляшучак. Колас. Баратар не знаў раўкі — Да таго быў лоўкі. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лягчэ́й,

1. Выш. ст. да прысл. лёгка.

2. безас. у знач. вык., каму. Аб паляпшэнні самаадчування, настрою і пад. Хвораму стала лягчэй. Ён заснуў і праспаў да паўдня. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манса́рда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Жылое памяшканне пад самай страхой дома з косай столлю або сцяной. Па добра знаёмай крутой лесвіцы з абцёртымі прыступкамі.. [Вера] ўзабралася на мансарду. Асіпенка.

[Фр. mansarde.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маркетры́, нескл., н.

Від дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва, пры якім прадмет упрыгожваецца паборам наклееных фігурных пласцінак з розных народ дрэва, слановай косці, металу і пад.; упрыгожанне, малюнак з такіх пласцінак.

[Фр. marqueterie ад marqueter — спярэшчваць плямамі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наго́н, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. нагнаць (у 4, 5, 7, 9 і 10 знач.).

2. Час, які наганяецца пры руху (пра цягнікі, караблі і пад.). Зрабіць наган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надтрэ́снуты, ‑ая, ‑ае.

1. З невялікай трэшчынай. Надтрэснутая талерка. Надтрэснутае люстра.

2. перан. Які дрыжыць, хрыпіць (пра голас, гукі і пад.). Голас Ніканора знізіўся, стаў надтрэснутым і хрыплым. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назапа́сіць, ‑пашу, ‑пасіш, ‑насіць; зак., чаго.

Нарыхтаваць, загатаваць вялікую колькасць чаго‑н. Назапасіць сена. □ Пад кашлатым дубком грэлася сойка, мусіць шукаючы корм, што клапатліва назапасіла яшчэ з восені. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарма́ны, ‑аў; адз. нарман, ‑а, м.

Гіст. Назва, пад якой былі вядомы ў Заходняй Еўропе народы Скандынавіі, якія ў 8–11 стст. рабілі грабежніцкія, захопніцкія паходы ў краіны Еўропы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)