адзіно́чка
‘тое, што разлічана на аднаго чалавека’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адзіно́чка |
адзіно́чкі |
| Р. |
адзіно́чкі |
адзіно́чак |
| Д. |
адзіно́чцы |
адзіно́чкам |
| В. |
адзіно́чку |
адзіно́чкі |
| Т. |
адзіно́чкай адзіно́чкаю |
адзіно́чкамі |
| М. |
адзіно́чцы |
адзіно́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раздзе́л
‘частка кнігі, газеты; лінія, якая раздзяляе што-н.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
раздзе́л |
раздзе́лы |
| Р. |
раздзе́ла |
раздзе́лаў |
| Д. |
раздзе́лу |
раздзе́лам |
| В. |
раздзе́л |
раздзе́лы |
| Т. |
раздзе́лам |
раздзе́ламі |
| М. |
раздзе́ле |
раздзе́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ру́хальнік
‘асоба - той, хто рухае што-небудзь або спрыяе руханню чаго-небудзь’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ру́хальнік |
ру́хальнікі |
| Р. |
ру́хальніка |
ру́хальнікаў |
| Д. |
ру́хальніку |
ру́хальнікам |
| В. |
ру́хальніка |
ру́хальнікаў |
| Т. |
ру́хальнікам |
ру́хальнікамі |
| М. |
ру́хальніку |
ру́хальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аддзю́бнуць
‘адхапіць дзюбай што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
аддзю́бне |
аддзю́бнуць |
| Прошлы час |
| м. |
аддзю́бнуў |
аддзю́бнулі |
| ж. |
аддзю́бнула |
| н. |
аддзю́бнула |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аддзю́бнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запылко́ўваць
‘апыляць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
запылко́ўвае |
запылко́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
запылко́ўваў |
запылко́ўвалі |
| ж. |
запылко́ўвала |
| н. |
запылко́ўвала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
запылко́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сарбава́ць
‘паглынаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
сарбу́е |
сарбу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сарбава́ў |
сарбава́лі |
| ж. |
сарбава́ла |
| н. |
сарбава́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сарбу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
спраме́ніць
‘выпраменіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
спраме́ніць |
спраме́няць |
| Прошлы час |
| м. |
спраме́ніў |
спраме́нілі |
| ж. |
спраме́ніла |
| н. |
спраме́ніла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
спраме́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падо́лець (каго, што) сов. одоле́ть, оси́лить, победи́ть, спра́виться (с кем, чем)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ума́зацца (у што) сов. (выпачкаться сплошь) ума́заться (чем), вы́мазаться (в чём)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бде́ть несов.
1. не спаць;
2. (неусыпно следить) пільнава́ць (каго, што), нагляда́ць (за кім, чым), дбаць (пра каго, што).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)