пачарві́вець, ‑ее; зак.

Стаць чарвівым — пра ўсё, многае. Яблыкі пачарвівелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасіні́цца, ‑сініцца; зак.

Стаць вельмі сінім. Перасініліся настольнікі. Перасініліся ніткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разлахма́ціцца, ‑мачуся, ‑мацішся, ‑маціцца; зак.

Разм. Стаць лахматым. Валасы разлахмаціліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размы́цца, ‑мыецца; зак.

Разбурыцца пад дзеяннем вады, плыні; стаць размытым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распунсаве́цца, ‑еюся, ‑еешся, ‑еецца; зак.

Разм. Стаць пунсовым. Распунсавеліся шчокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утапта́цца, утопчацца; зак.

Стаць утаптаным, прымяцца. Снег утаптаўся. Сена ўтапталася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цывілізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

Стаць (станавіцца) цывілізаваным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпо́тэза, -ы, мн. -ы, -тэз, ж.

Навуковае меркаванне, якое прыводзіцца для тлумачэння тых ці іншых з’яў і патрабуе тэарэтычнага абгрунтавання і праверкі на вопыце, перш чым стаць навуковай тэорыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

асвятлі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ве́тліцца; зак.

Стаць светлым, асветленым, бачным.

Вуліца ярка асвятлілася.

Твар чалавека асвятліўся шчаслівай усмешкай (перан.: стаў радасным ад усмешкі).

|| незак. асвятля́цца, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адмя́кнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -мя́к, -кла; зак.

1. Стаць мякчэйшым ад вільгаці, размякнуць.

Скуры адмяклі.

2. Аслабнуць, адваліцца.

Мароз адмяк.

|| незак. адмяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)