прэвалі́раванне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. прэваліраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

састарэ́ласць, ‑і, ж.

Стан састарэлага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінкрэты́чнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць і стан сінкрэтычнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скры́ўленасць, ‑і, ж.

Стан скрыўленага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старэ́часць, ‑і, ж.

Стан старэчага (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сту́занасць, ‑і, ж.

Стан стузанага; павышаная нервознасць, змучанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уз’ю́шанасць, ‑і, ж.

Разм. Стан непамернага гневу, злосці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улаго́джанасць, ‑і, ж.

Стан улагоджанага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уміра́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. уміраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарсцве́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. чарсцвець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)