БО́ФАРТА ШКАЛА́,

служыць для ацэнкі сілы ветру ў балах па яго ўздзеянні на наземныя прадметы або па хваляванні на моры. Распрацавана ў 1806 англ. контр-адміралам Ф.Бофартам. З цягам часу мянялася і ўдакладнялася. У 1963 прынята Сусв. метэаралагічнай арг-цыяй (гл. табл.).

т. 3, с. 223

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

*Вілковішча, вылко́вишчэ ’дзяржанне ў вілах для сена, гною’ (палес., Выг.). Да вілкі (гл.). Расшыраны суфікс ‑ов‑ішч‑а служыць для ўтварэння Nomen loci ’месца, на якім трымаюцца, знаходзяцца вілкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

solemnize

[ˈsɑ:ləmnaɪz]

v.t.

1) урачы́ста сьвяткава́ць, адзнача́ць

2) адпраўля́ць, служы́ць (імшу́, багаслу́жбу)

The marriage was solemnized in the cathedral — Шлюб адбы́ўся ў катэ́дры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

выме́рны

1. méssbar, mensurábel;

выме́рная велічыня́ матэм. mensuráble [méssbare] Größe;

2. (які служыць для вымярэння) Mess-;

выме́рная прыла́да Méssgerät n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пераво́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які прызначаецца, служыць для пераводу грошай (па пошце, тэлеграфе, праз банк). Пераводны бланк.

2. Які пераводзіцца, служыць для пераводу з аднаго матэрыялу на другі. Пераводныя карцінкі.

3. Звязаны з пераводам з адной групы навучання ў наступную, больш высокую. Пачаліся вясеннія пераводныя экзамены. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

процігні́ласны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для барацьбы з гніласнымі бактэрыямі і захоўвае ад гніення. Процігніласнае лячэнне. Процігніласныя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перфарацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да перфарацыі. Перфарацыйная дарожка фотаплёнкі. // Які служыць для перфарацыі. Перфарацыйная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плесі́метр, ‑а, м.

Спец. Тонкая металічная або касцяная пласцінка, якая служыць для прастуквання (пры вызначэнні стану ўнутраных органаў).

[Ад грэч. plesso — удараю і metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прадзення. Прадзільная фабрыка. // Які прызначаецца, служыць для выпрацоўкі пражы. Прадзільны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераслужы́ць, ‑служу, ‑служыш, ‑служыць; зак.

1. Праслужыць больш, чым трэба.

2. Паслужыць на многіх пасадах, у многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)