свіннары́й Глыбокая яма-логава, якую выкапалі свінні (Рэч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

суб’е́кт, ‑а, М ‑кце, м.

1. У філасофіі — чалавек, які пазнае знешні свет (аб’ект) і ўздзейнічае на яго сваёй практычнай дзейнасцю.

2. Асоба, калектыў, арганізацыя, краіна і пад., якія актыўна выступаюць у якім‑н. працэсе, акце, зносінах і пад. Аўтар мае рацыю, падкрэсліваючы, што з моманту абвяшчэння Беларуская рэспубліка, як суверэнная дзяржава, з’яўлялася паўнапраўным суб’ектам міжнароднага права. «Полымя».

3. Спец. Асоба або арганізацыя, якія валодаюць пэўнымі, дакладна акрэсленымі правамі і абавязкамі. Суб’ект права. Суб’ект злачынства.

4. Разм. Чалавек як носьбіт якіх‑н. уласцівасцей; асоба. [Марынчук:] — Брыдка, самая нікчэмная рэч — у вырашэнні канфлікту даваць волю рукам. Іншага суб’екта, праўда, можна сяк-так зразумець. Ракітны. // Зневаж. Пра чалавека з адмоўнымі рысамі характару, пра падазронага чалавека. [Ганя:] — [Намыснік] паклёпнік і наогул небяспечны суб’ект... Грамовіч.

5. У логіцы — прадмет суджэння, лагічны дзённік. Суб’ект суджэння.

6. У граматыцы — дзённік.

[Лац. subjectum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калу́жына

1. Лужына пасля дажджу на дарозе (Беш. Касп., Бых., Ветк., Рэч.). Тое ж калу́жка (Жытк.).

2. Азярына са светлай вадой на лузе (Рэч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

вы́работка ж.

1. (действие) выро́бліванне, -ння ср., вы́раб, -бу м., выпрацо́ўка, -кі ж.;

спо́соб вы́работки спо́саб выро́блівання (вы́рабу, выпрацо́ўкі);

вещь хоро́шей вы́работки рэч до́брага вы́рабу;

вы́работка прое́кта выпрацо́ўка прае́кта;

2. (выработанное) выпрацо́ўка, -кі ж., вы́рабатак, -тку м.;

вы́работка превы́сила но́рму выпрацо́ўка перавы́сіла но́рму;

с вы́работки ад выпрацо́ўкі (ад вы́рабатку);

3. вы́работки мн., горн. вы́рабаткі, -батак, ед. вы́рабатка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

article

[ˈɑ:rtɪkəl]

n.

1) прадме́т -у m., рэч f., праду́кт, вы́раб, тава́р -у m.

article of food — праду́кт харчава́ньня

article of furniture — прадме́т мэ́блі, мэ́баль

2) арты́кул -у m.

3) пункт -у m. (ко́дэксу, умо́вы)

leading article — перадаві́ца

4) арты́кль -я m.

Belarus(i)an nouns have no articles — Белару́скія назо́ўнікі ня ма́юць арты́кляў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

pip

I [pɪp]

n.

1) зярня́тка я́блыка, ара́нжыка

2) Sl. асо́ба або́ рэч ве́льмі прыго́жая, захапля́льная, надзвыча́йная

She’s really a pip — Яна́ сапра́ўдная я́гадка

II [pɪp]

n.

1) во́чка (на ігра́льнай ка́рце ці даміно́)

2) Brit., Sl. афіцэ́рская зо́рка (на паго́нах)

III [pɪp]

1.

v.i. -pp -

пішчэ́ць, цвы́ркаць

2.

v.t.

выхо́дзіць зь я́йка (пра птушаня́т)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

по́пар

1. Зараснік пырніку Agropyrum repens P. В. (Стол.).

2. Поле, узаранае вясной пад жыта (Глуск. Янк. I, Рэч.); узараная зямля, якая зарасла травой (Рэч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

прата́ліна Месца, дзе растаў снег і паказалася зямля (БРС). Тое ж прата́лак (Рэч.), прата́лка (Беш. Касп., Рэч., Слаўг.), прата́лачка, прата́лінка, праталок, прата́лічыня, прата́лініна, прата́лінне (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ако́п ​2 Абкапанае кругом месца; гарадок (Рэч., Слаўг., Карм.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

асто́йнік Яма, дзе збіраецца і адстойваецца гнаявая жыжка (Рэч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)