АРША́НСКІ МЯСАКАНСЕ́РВАВЫ КАМБІНА́Т.
Пабудаваны ў 1928—30. У 1935 уведзены ў дзеянне кансервавы цэх. У Вял. Айч. вайну разбураны, пасля вайны адноўлены і рэканструяваны.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АРША́НСКІ МЯСАКАНСЕ́РВАВЫ КАМБІНА́Т.
Пабудаваны ў 1928—30. У 1935 уведзены ў дзеянне кансервавы цэх. У Вял. Айч. вайну разбураны, пасля вайны адноўлены і рэканструяваны.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
gedämpft
1) прыглу́шаны (пра гук)
2) мя́ккі, ма́тавы (пра святло)
3) ту́шаны (пра
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
праса́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць;
Насыціць, густа змазаць салам.
прасалі́ць, ‑салю́, ‑со́ліш, ‑со́ліць;
1. Насыціць соллю.
2. і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
туберкулёзны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да туберкулёзу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уздзе́ць, -е́ну, -е́неш, -е́не; -е́нь; -е́ты;
1. Надзець, нацягнуць (адзенне, абутак
2. Павесіць, начапіць, прымацаваць да чаго
3. Насадзіць на вастрыё, стрыжань, праколваючы, надзець на што
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сы́ты, -ая, -ае.
1. Які наеўся, не адчувае голаду; які поўнасцю здаволіўся.
2. Тлусты, укормлены.
3. Які ўтрымлівае шмат тлушчу.
4.
Сыты па горла (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сапсава́ны verdórben;
сапсава́ны замо́к beschädigtes [kapúttes (
сапсава́нае паве́тра schléchte Luft;
сапсава́ны смак ein verdórbener Geschmáck;
сапсава́ны хара́ктар ein verdórbener Charákter [kɑ-];
сапсава́нае
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бо́йня, ‑і,
1. Прадпрыемства, дзе забіваюць жывёлу на
2. Вайна з масавым знішчэннем людзей; разня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мясару́бка, ‑і,
Машына або ручная машынка, якая рэжа
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недае́дкі, ‑аў;
Рэшткі чаго‑н. няз’едзенага; недаедзеныя кавалкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)