пабо́льшаць сов.

1. увели́читься, стать бо́льше; приба́виться;

дзень ~шаў — день увели́чился (приба́вился);

2. стать крупне́е, покрупне́ть;

3. подрасти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагандлява́ць сов., в разн. знач. проторгова́ть;

п. уве́сь дзень — проторгова́ть весь день;

п. сто рублёў — проторгова́ть сто рубле́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пража́ць сов., в разн. знач. прожа́ть;

жняя́а́ла ўвесь дзень — жни́ца прожа́ла весь день;

п. прахо́д — прожа́ть прохо́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамаршырава́ць сов., в разн. знач. промарширова́ть;

п. уве́сь дзень — промарширова́ть весь день;

п. па ву́ліцы — промарширова́ть по у́лице

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намітусі́цца сов., разг.

1. насуети́ться; намета́ться;

і́ўся за дзень — насуети́лся (намета́лся) за́ день;

2. (в хлопотах) насуети́ться, нахлопота́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скуры́ць сов. вы́курить; искури́ть;

с. папяро́ску — вы́курить папиро́ску;

за дзеньы́ў уве́сь тыту́нь — за день искури́л весь таба́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ю́р’еў, -ва.

У выразе: вось табе, бабка, і Юр’еў дзень — пра нечакана страчаную надзею, спыненне свабодных дзеянняў і пад. [першапачаткова пра непрыемнасць, якая ўзнікла ў сувязі з абмежаваннем свабоды дзеянняў, перамяшчэння і пад.; звязана з адменай у канцы 16 ст. права прыгонных пераходзіць ад аднаго памешчыка да другога ў асенняе свята Святога Юрыя].

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздзе́ць, -дзе́ну, -дзе́неш, -дзе́не; -дзе́нь; -дзе́ты; зак., каго-што.

Зняць з каго-н. адзенне.

Р. дзіця.

|| незак. раздзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і (радзей) -дзяю́, -дзяе́ш, -дзяе́; -дзяём, -дзеяце́, -дзяю́ць.

|| звар. раздзе́цца, -дзе́нуся, -дзе́нешся, -дзе́нецца; -дзе́нься; незак. раздзява́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і (радзей) -дзяю́ся, -дзяе́шся, -дзяе́цца; -дзяёмся, -дзеяце́ся, -дзяю́цца.

|| наз. раздзява́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разме́сці, -мяту́, -мяце́ш, -мяце́; -мяцём, -мецяце́, -мяту́ць; размёў, -мяла́, -мяло́; -мяці́; -ме́цены; зак., каго-што.

1. Метучы, расчысціць што-н. (ад чаго-н.).

Р. снег.

Ветрам размяло (безас.) сухое лісце.

2. перан. Разагнаць, раскідаць.

Вайна размяла́ нас па свеце.

3. перан. Расхапаць, разабраць.

Р. тавары за адзін дзень.

|| незак. размята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таўчы́ся, таўку́ся, таўчэ́шся, таўчэ́цца; таўчо́мся, таўчаце́ся, таўку́цца; то́ўкся, таўкла́ся, -ло́ся; таўчы́ся; незак.

1. Драбніцца, дзяліцца на больш дробныя часткі.

2. (1 і 2 ас. адз. звычайна не ўжыв.). Быць, знаходзіцца дзе-н., звычайна ў цеснаце.

Каля парога таўкліся людзі.

3. Увіхацца дзе-н., каля чаго-н. (разм.).

Увесь дзень т. на кухні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)