enthusiastic [ɪnˌθju:ziˈæstɪk] adj. (about) захо́плены, по́ўны захапле́ння, энтузія́зму;

He’s very enthusiаstic about the idea. Яго вельмі захапляе гэта ідэя.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

instead of [ɪnˈstedəv] prep. заме́ст, узаме́н;

Will you do it instead of me? Ты не зробіш гэта замест мяне?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jurisdiction [ˌdʒʊərɪsˈdɪkʃn] n. fml юрысды́кцыя;

It is within/outside the court’s jurisdiction. Гэта ўваходзіць/не ўваходзіць у юрысдыкцыю суда.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

third-rate [ˌθɜ:dˈreɪt] adj. трэ́цяга гату́нку; трэцяра́дны; та́нны, ке́пскі;

It is a third-rate film. Гэта даволі пасрэдны фільм.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

washed up [ˌwɒʃtˈʌp] adj. infml ніко́му не патрэ́бны;

It is all washed up. Усё гэта даўно выйшла з моды.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

well-known [ˌwelˈnəʊn] adj. шырокавядо́мы, славу́ты, слы́нны, знакамі́ты, папуля́рны;

It is a well-known fact. Гэта ўсім вядомы факт.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абры́дзець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; пр. абрыдзеў, ‑дзела і абрыд, ‑ла, зак.

Надакучыць, апрыкраць; прыесціся. Ды так ужо казёл абрыдзеў сабаку сваім прыставаннем, што Жук аднойчы не стрываў ды хваць яго з будкі за бараду! Брыль. Лабановічу ўрэшце абрыдла гэта п’яная гульня і гэта гразь распушчанага языка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наара́ць, ‑ару, ‑арэш, ‑арэ; зак.

1. чаго і без дап. Узараць нейкую колькасць зямлі. [Іван Пятровіч:] — Пакуль гэта .. [яравое] паспее, дык пад азіміну вунь колькі наараць можна. Пальчэўскі.

2. што. Разм. Узняць араннем. Завішнюк успомніў, што гэта града, колішняя пагранічная града, якую нааралі ў лонаўскіх лясах у дваццатым годзе. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахлусі́ць, ‑хлушу, ‑хлусіш, ‑хлусіць; зак., што, чаго і без дап.

Нагаварыць няпраўды; налгаць. Бывала, хто.. [пану] што ні нахлусіць — ён з усім згаджаецца. Якімовіч. [Надзя:] «Прызнайцеся, Піліп Марцінавіч, што вы наконт Сярожавага вяселля выдумала. Гэта ж няпраўда?» — «Няпраўда, — кажу, — Надзейка. Гэта я нахлусіў. Куды ж яму жаніцца». Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлапе́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да хлапца; належыць, уласцівы хлапцу. Такая змена на хлапецкім твары кінулася ў вочы старшыні. Колас. — Несумненна, гэта хлапецкі выбрык, гэта азначае: што хачу, тое і скажу, ніхто мне не ўказчык. Хадкевіч.

2. Звязаны з узростам хлапца; падлеткавы. Хлапецкія гады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)