obrzydzać

незак. komu kogo/co выклікаць (узбуджаць) агіду у каго да каго/чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podejrzenie

podejrze|nie

н. падазрэнне;

wzbudzać ~nia — выклікаць падазрэнні;

nabrać ~ń — пачаць падазраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

непако́й м.

1. (хваляванне) Únruhe f -, -n; Áufregung f -, -en;

2. (турботы) Únrast f -;

выкліка́ць непако́й у каго-н. j-n in Únruhe versétzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падпалі́ць

1. (выклікаць гарэнне) ánzünden vt;

2. (раскласці агонь) Féuer máchen;

падпалі́ць печ im Ófen Féuer máchen;

3. (наўмысна знішчыць агнём) in Brand stécken [setzen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

асацыя́цыя ж.

1. (аб’яднанне) Assoziatión f -, -en, Veréinigung f -, -en;

2. псіхал. Assoziatión f -; Gedánkenverbindung -, -en;

вы́клікаць асацыя́цыі Assoziatiónen áuslösen [erwécken];

па асацыя́цыі im Zusámmenhang

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цвялі́ць, цвялю, цвеліш, цвеліць; незак., каго-што.

1. Дражніць, раздражняць. [Ілья Ільіч:] — Дзеці бегаюць па вуліцы, сабак цвеляць. Кулакоўскі. — Ой, сціхні хоць ты, Сяргей, не цвялі душу, — замахаў на Церахава Павел Кукушкін. Місько. // Выклікаць зайздрасць. [Мацвей] з першага разу адолеў араць і ўжо Андрушку паказваў, што ён ледзь не адной рукой можа трымаць плуг. А Андрушку гэта цвяліла. Лобан. // Хваляваць, расчульваць каго‑н. Частушкі аб каханні Мішка сабраў у папуры і так цвяліў імі хлопцаў і дзяўчат, так расчульваў, што рабіліся яны, як ліповыя — гні куды хочаш. Ермаловіч.

2. Выклікаць якія‑н. пачуцці, надзеі, жаданні. Мае сябры, Надзея цвеліць, Што не рассыплецца краса — Яна дажджом пялёсткаў белых Аквеціць новы зорны сад. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свярбе́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -бі́ць, незак.

1. Выклікаць адчуванне казытлівага болю, адчуваць гэты боль.

Ад крапівы пякуць і свярбяць ногі.

Цела свярбіць.

2. перан., безас. Пра неадольнае жаданне зрабіць што-н.

Цэлы дзень свярбела паехаць па грыбы.

◊

Рукі свярбяць (разм.) —

1) хочацца пабіцца;

2) хочацца прыкласці рукі да якой-н. справы.

Язык свярбіць у каго (разм.) — хто-н. не можа стрымацца, каб не сказаць што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыхілі́ць, -хілю́, -хі́ліш, -хі́ліць; -хі́лены; зак.

1. каго-што. Схіліць, нагнуць трохі ўніз.

П. галіну.

2. каго-што. Шчыльна наблізіць да чаго-н., прытуліць, прыціснуць да каго-, чаго-н.

П. дошку да сцяны.

Маці прыхіліла дзіця да грудзей.

3. перан., каго (што). Даць прытулак (у 1 знач.) каму-н.; выклікаць у кім-н. прыхільныя адносіны да каго-, чаго-н.

П. сірату.

|| незак. прыхіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і прыхі́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

revolt​2 [rɪˈvəʊlt] v.

1. (against) паўстава́ць; бунтава́ць

2. (against) праці́віцца;

Public opinion will revolt against any further increase in taxes. Грамадскасць будзе супраць далейшага павелічэння падаткаў.

3. выкліка́ць агі́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

beget

[bɪˈget]

v.t. -got, -gotten, -getting

1) спараджа́ць, дава́ць жыцьцё

2) Figur. выкліка́ць, спараджа́ць

Hate begets hate — Няна́вісьць спараджа́е няна́вісьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)