утрапёнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан утрапёнага. Юркевіч не разумеў ні ранейшай утрапёнасці Йонтуса, ні яго цяперашняга ажыўлення, але таксама спачуваў яму. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапяць, ; зак. (разм.).

  1. да каго-чаго. Дайсці, дабрацца куды-н.

    • Ратуючыся, ён аж да Масквы дапяў.
  2. чаго. Дамагчыся, дасягнуць чаго-н.

    • Галавой наложыць, а свайго дапне.
  3. Зразумець што-н.

    • Слухаў, слухаў, але не адразу дапяў.

|| незак. дапінаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

капрыз, , м.

  1. Беспадстаўнае, але настойлівае жаданне, патрабаванне чаго-н., недарэчная задума, дзівацтва.

    • Не трэба патураць дзіцячым капрызам.
  2. перан., чаго. Што-н. нечаканае, выпадковае ў той ці іншай сферы жыцця.

    • К. моды.
    • К. прыроды.

|| прым. капрызны, .

  • Капрызнае надвор’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

спакуса, , ж.

  1. Тое, што вельмі вабіць чалавека, спакушае, выклікае неадольнае жаданне, цягу да чаго-н.

    • Не паддавацца ніякім спакусам.
  2. Схіленне да інтымнай блізкасці; прывабліванне.

    • Была яна не толькі чароўнай весялухай, але і зводніцай на спакусу.

|| прым. спакусны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Бравэ́рка, браве́рка світка, якая апранаецца на кажушок; безрукаўка; каўнер; паўпальто з даматканага сукна; армяк’ (БРС, Інстр. I, Сцяшк. МГ, Касп., Шат.); таксама брава́рка (Шат., БРС). Няяснае слова. Адсутнічае ў суседніх мовах. Падобнае на запазычанне, але адкуль. Параўн. лац. brevis (breve) ’кароткі’; але праз пасрэдніцтва якой мовы адбылося запазычанне?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Саймэ́т ’сакрэт’ (Касп.). Па сцвярджэню Чэкмана (Гісторыя, 115) запазычанне з ідыш, але этымон нам невядомы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Стро́мак ‘вазок сена, які накладзены высока, але не раскладзіста’ (Нас., Байк. і Некр.). Гл. астромак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паненка ’рудая балюча-куслівая мурашка’ (Дразд.). Відаць, да паненка (гл. пан), але семантычная матывацыя няясная.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перасэ́ндзіць (пірясзпьдзіць) ’абгаварыць’ (Юрч. СНС). З польск. przesądzić ’асудзіць’, але з семантыкай рус. осудить ’абгаварыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

listen [ˈlɪsn] v. (to) слу́хаць; паслу́хацца;

listen to the radio слу́хаць ра́дыё;

We warned him but he wouldn’t listen to us. Мы папярэджвалі яго, але ён і слухаць не хацеў;

I wish I’d listened to your advice. Шкада, што я не паслухаў тваёй парады.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)