шпурну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што і чым.

Аднакр. да шпурляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

befállen

* vt напада́ць (на каго-н., на што-н.); ахапі́ць (каго-н.)

Furcht befíel ihn — яго́ ахапі́ў страх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beschírmen

vt паэт. барані́ць; засланя́ць (vor D, gegen A – каго-н., што-н. ад каго-н., чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

davónkommen

* vi (s)

1) уратава́цца, адбі́цца, адкара́скацца (ад каго-н., чаго-н.)

2) пазбы́цца (каго-н., чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábgöttisch

1.

a ідалапакло́нніцкі

2.

adv

j-n ~ líeben — каха́ць ве́льмі мо́цна каго́-н., го́рача любі́ць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éhrerbietig

a (gegen A) пачці́вы (да каго-н.)

~ gégen j-n sein — адно́сіцца да каго́-н. з пава́гай [паша́най]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinsprechen

*

1.

vt унушаць

j-m den Mut ~ — падбадзёрваць каго́-н.

2.

vi (auf A) перако́нваць (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entríngen

*

1.

vt (D) вырыва́ць (у каго-н.)

2.

(sich)

(D) вы́рвацца (у каго-н. з чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ме́тить​II несов.

1. (целить) цэ́ліць, ме́ціць, ме́рыцца;

2. (на кого, что, в кого, что — иметь в виду, намекать) разг. мець на ўва́зе (каго, што); намяка́ць (на каго, што);

3. (во что — стремиться стать кем-л.) разг. ме́рыцца, цаля́ць, нацэ́львацца;

4. (намереваться) уст. мець наме́р, збіра́цца; (рассчитывать) разлі́чваць; спадзява́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развяза́ться

1. (открепиться) развяза́цца;

2. перен. (отделаться), разг. адчапі́цца, адвяза́цца (ад каго, ад чаго); (избавиться, освободиться) пазба́віцца (ад каго, ад чаго);

е́ле развяза́лся я с ним ледзь я адчапі́ўся (адвяза́ўся) ад яго́;

развяза́ться с забо́тами пазба́віцца ад кло́патаў;

3. перен. (утратить скованность) прост. пасмяле́ць; пача́ць трыма́цца больш во́льна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)